اگر تصور می کنید تنها مشکل شما انتخاب پرینتر مناسب است، سخت در اشتباه هستید! برخلاف بیشتر قطعات کامپیوتری که فقط کافی است آن را به برق زده و دیگر کاری به کارش نداشته باشید، باید مراقبت ویژه ای از پرینترها به عمل آورید و هزینه این نگهداری را نیز بپردازید. ممکن است تصور کنید که با خرید یک مدل ارزان قیمت، هزینه های جانبی نیز کاهش خواهند یافت، اما دقت داشته باشید که قیمت مواد مصرفی اصلی پرینترها تقریباً به اندازه قیمت یک پرینتر نو است.
قبل از نصب پرینتر، حتماً دفترچه راهنمای نصب پرینتر خود را بخوانید تا هنگام نصب دچار مشکل نشوید. بزرگ ترین مشکل پرینترهای جوهر افشان، خشک شدن جوهر آن ها در صورت عدم استفاده طولانی مدت از پرینتر است. به همین دلیل سازندگان پرینترها بخشی به نام Nozzle Check یا Test Print را در نرم افزار همراه پرینتر قرار داده اند تا در صورت عدم استفاده طولانی مدت از پرینتر، هر هفته یا ده روز یک بار این قسمت را اجرا کنید تا با چاپ یک متن یا طرح مختصر، از خشک شدن جوهر پرینتر جلوگیری کنید. خوشبختاه پرینترهای لیزری چنین مشکلی ندارند.
تا جایی که امکان دارد، سعی کنید از مواد مصرفی اصلی در پرینتر خود استفاده کنید. جوهرهای ساخته شده توسط سازنده اصلی با پرینتر شما سازگاری کامل داشته و می توانید مطمئن باشید که کیفیت چاپ نسبت به قبل تغییر نخواهد کرد. البته می توانید کارتریج را شارژ کنید، اما هر جوهر متفرقه ای با پرینتر سازگار نبوده و تنها برخی از آن ها کیفیت بهتری دارند. این که بدانید کدام جوهر متفرقه با پرینتر شما هماهنگی بهتری از نظر کیفیت نهایی چاپ دارد، تنها با آزمایش این جوهرها امکان پذیر است. شارژ جوهر و کارتریج نیز وضعیت مشابهی دارد و با آن که هزینه آن از خرید یک جوهر و کارتریج جدید بسیار کمتر است، اما مشکلات و افت کیفیت خود را دارد.هر کاغذی نیز با پرینتر شما سازگاری ندارد. وب سایت شرکت سازنده چند مدل کاغذ برای پرینتر شما معرفی کرده، اما می توان از تولیدات سازندگان دیگر نیز بدون نگرانی استفاده کرد. کاغذها در وزن های مختلفی تولید می شوند. وزن بیشتر کاغذ برابر است با کیفیت بالاتر و البته قیمت بیشتر. با این حال، هر کاغذ گلاسه ای برای پرینتر شما مناسب نیست. تصور نکنید که با خرید کاغذ گلاسه هایی که در فروشگاه های لوازم التحریر به فروش می رسند و

قیمت پایینی دارند، می توانید در هزینه های خود صرفه جویی کنید. کاغذهای مخصوص پرینترها طوری طراحی شده اند که بتوانند به خوبی جوهر و تونر را جذب کنند. کاغذهای گلاسه معمولی ممکن است نتوانند جوهر را جذب کرده و در نتیجه پس از چاپ با تصویری مبهم و رنگ های به هم ریخته رو به رو خواهید شد. همچنین برای داشتن بهترین کیفیت، قبل از شروع چاپ، نوع کاغذ خود را از فهرست کاغذهای موجود در نرم افزار پرینتر انتخاب کنید. برای مثال، هنگامی که کاغذ شما Premium Glossy است، باید همین مدل را از فهرست کاغذها انتخاب کنید( در شماره های آینده سعی خواهیم کرد مطلبی در مورد انواع کاغذ پرینتر بنویسیم). برای صرفه جویی در مواد مصرفی، سعی کنید در مواقعی که به چاپ با کیفیت نیاز ندارید، از حالت Draft استفاده کنید تا جوهر و تونر کمتری مصرف شود. در پرینترهای جوهر افشان، با هر بار روشن شدن پرینتر، کمی جوهر صرف تمیز کردن هد چاپ می شود. به همین دلیل اگر به صورت مداوم از پرینترهای جوهر افشان استفاده می کنید، دستگاه خود را روشن بگذارید. نگران مصرف برق آن نیز نباشید، زیرا در زمان بیکاری پرینتر در حالت Stand by قرار می گیرد که توان مصرفی را تا حدود زیادی کم می کند.پرینتر خود را تمیز نگه دارید. اگر سینی نگه دارنده کاغذ پرینتر شما در معرض هوا قرار داشته و همیشه دسته ای کاغذ نیز در آن وجود دارد، باید بدانید که گرد و غبار به سادگی در پرینتر شما نفوذ خواهد کرد و در نتیجه بعد از مدتی باعث بروز مشکلات می شود. به همین دلیل با توجه به میزان استفاده از پرینتر، در بازه های زمانی معین باید داخل پرینتر خود را تمیز کنید. اگر پرینتر شما دارای درب است( مانند درب پرینترهای جوهرافشان که برای تعویض جوهر در نظر گرفته شده اند)، سعی کنید همیشه آن را بسته نگه دارید. برای تمیز کردن بدنه پرینتر نیز از پارچه ای نرم و بدون پرز استفاده کنید. در ضمن هیچ گاه از الکل و دیگر حلال ها برای تمیز کردن داخل و خارج پرینتر استفاده نکنید.
از ابرازهای موجود در نرم افزار پرینتر برای رفع عیب استفاده کنید. این ابزارها شامل تمیز کردن هد پرینتر و تنظیم نازل های چاپ است. بهتر است از ابزار تمیز کردن هد تنها یکی دو بار در هر دفعه استفاده کنید. این ابزار از جوهر پرینتر برای تمیز کردن هد استفاده می کند و در صورتی که چند بار پشت سر هم از آن استفاده کنید، حجم زیادی از جوهر شما مصرف خواهد شد.
نکته آخر شاید کمی ساده به نظر برسد؛ همیشه پرینتر را به کمک دکمه آن خاموش کرده و به طور مستقیم آن را از برق نکشید. انجام این کار باعث می شود که هد پرینتر در محل اولیه خود قرار نگرفته و پروسه خاموش شدن دستگاه به درستی صورت نگیرد

CDها و DVDها به طور غافلگیر کننده ای تحمل استفاده های نادرست را دارند، اما زمانی می رسد که دیسک های موسیقی، بازی، برنامه و یا فیلم شما دیگر از پخش شدن امتناع می کنند. این وضعیت می تواند بخاطر گردوخاک، فرسودگی عادی در طول زمان و یا به احتمال یک خراشیدگی روی دهد. بدیهی است که شما به آسانی می توانید کمی گرد و خاک را برطرف کنید، اما برای نشانه ها و یا حتی خراشیدگی های قابل ملاحظه تر، باید راه حل دقیق تری پیدا کنید زیرا در غیر این صورت ممکن است آسیب های بیشتر و حتی غیرقابل جبرانی را به دیسک خود بزنید که آن را کاملا غیر قابل استفاده کنند. خبر خوب این است که با کمی دقت و توجه در اغلب موارد می توان یک دیسک غیر قابل پخش را وادار کرد که برای یک بار دیگر خوانده شود. بنابراین اگر دیسکی دارید که درایوتان از خواندن آن امتناع می کند، با دنبال کردن این مقاله به احتمال می توانید راه حلی برای مشکل خود پیدا کنید.

قدم اول

در بسیاری از موارد دیسک ها تنها به این دلیل قابل خواندن نیستند که مقدار زیادی گرد و خاک، چربی و لکه های مختلف بر روی آن ها انباشته شده اند. این موارد به لیزر درایو شما اجازه نمی دهند که داده ها را از طریق لایه پلاستیکی شفافی که در طرف اطلاعاتی دیسک قرار گرفته (نه طرفی که اطلاعات و مارک تجاری دیسک روی آن چاپ شده اند)، بخواند. خوشبختانه خراشیدگی های کوچکی که بر روی این سطح دیسک ایجاد شده اند معمولا قابل ترمیم هستند. با این حال، برخلاف آن چه که عموماً تصور می شود، خراشیدگی هایی که بر روی طرف لیبل دیسک ایجاد شده باشند می توانند بسیار جدی تر و حتی غیر قابل ترمیم باشند. دلیل این مسئله آن است که لایه نگهدارنده اطلاعات در یک دیسک عملا به سطحی که لیبل تجاری دیسک روی آن قرار دارد نزدیک تر است.

قدم دوم

یکی از اولین مواردی که وقتی با مشکلات دیسک مواجه می شوید باید به آن توجه داشته باشید (حتی اگر فکر می کنید که این مشکلات بخاطر خراشیدگی ها به وجود آمده اند)، یک تمیز کاری ساده است. پاکسازی و کمی صیقل دادن طرف اطلاعاتی دیسک غالباً تمام چیزی است که برای حل مشکل خود به آن نیاز دارید. کیت های ارزان قیمت زیادی در بازار وجود دارند که این کار را به خوبی انجام می دهند. بهتر است وسوسه نشوید دیسک خود را با مواد پاک کننده قوی و یا جریان قوی آب شست و شو دهید زیرا این کار می تواند مشکل را تشدید کرده و حتی به طرف لیبل دیسک آسیب برساند.

قدم سوم

در بعضی از کیت ها یک اسپری پاک کننده حاوی الکل ایزوپروپیل وجود دارد که بایستی بر روی طرف اطلاعاتی دیسک مورد استفاده قرار گیرد. شما هرگز نباید از یک ساینده خانگی برای تمیز کردن دیسک خود استفاده کنید. تقریبا پس از گذشت 30 ثانیه، الکل چربی ها و آلودگی ها را حل کرده و شما می توانید دیسک را با استفاده از پد مخصوصی که در داخل کیت قرار دارد، تمیز کنید. به عنوان یک راه حل جایگزین، می توانید از یک پارچه تمیز، خشک و بدون پرز برای این منظور استفاده کنید. توجه به این نکته بسیار مهم است که باید دیسک را از داخل به سمت خارج تمیز کنید. هرگز برای تمیز کردن دیسک از یک حرکت دورانی استفاده نکنید زیرا این کار می تواند وضعیت را بدتر کند.

قدم چهارم

اگر تمیز کردن دیسک نتوانست مشکل را برطرف کند، صیقل دادن آن قدم بعدی خواهد بود. کیت هایی مانند Maplin حاوی ماده جلا کاری و همچنین یک پارچه یا پوست طبیعی برای استفاده از آن هستند. چند قطره از این ماده را بر روی دیسک ریخته و سپس آن را با استفاده از پارچه همراه کیت از داخل به بیرون (به صورت شعاعی) بر روی دیسک بمالید. اجازه دهید دیسک کاملا خشک شود و سپس آن را با پوست طبیعی جلا دهید. این کار بخش عمده ای از خراشیدگی های کوچک را برطرف خواهد کرد.

قدم پنجم

برای خراشیدگی های عمیق تر، ممکن است نیاز داشته باشید که از یک ابزار پاکسازی مانند Skip Dr استفاده کنید. این یک دستگاه ابتکاری است که از آب مقطر و یک گردونه ترمیم کننده خاص استفاده کرده و سطح دیسک را به صورت شعاعی صیقل می دهد. پس از اسپری ماده تمیز کننده بر روی دیسک، آن را در داخل دستگاه Skip Dr قرار داده و دسته آن را در جهت حرکت عقربه های ساعت بچرخانید تا دیسک یک فرآیند کامل صیقل را پشت سر بگذارد. سپس دیسک را خارج کرده و آن را با پارچه ای که در داخل کیت ابزار قرار دارد خشک کنید. برای جلا دادن دیسک باید از پد ویژه ای که همراه دستگاه ارایه شده است استفاده کنید. در هنگام جلا کاری مطمئن شوید که دیسک بر روی یک سطح صاف، تمیز و نرم قرار گرفته است. اگر دیسک مورد نظر در وضعیت بسیار بدی قرار داشته باشد، ممکن است مجبور شوید این فرآیند را یک بار دیگر تکرار کنید.

قدم ششم

اگر هیچیک از این تکنیک ها مشکل شما را برطرف نکردند، زمان آن رسیده است که از راه حل های ناامیدانه استفاده کنید. باور کنید یا نه، بعضی از مواد جلا کاری فلزی گاهی اوقات می توانند به حل این مشکل کمک کنند، اما بوی چندان خوبی ندارند. با استفاده از نوع الیافی یا نوع مایع آن به همراه یک دستمال نرم، خراشیدگی ها را در یک امتداد شعاعی از مرکز دیسک به سمت خارج صیقل دهید تا کاملا محو شوند. پیش از جلا کاری نهایی دیسک با یک پارچه micro-Fibre، اجازه بدهید کاملا خشک شود. اگر می توانید یک خراشیدگی را با ناخن خود احساس کنید، به احتمال قادر به برطرف کردن آن نخواهید بود.

سیستم عامل ویندوز قادر است اطلاعات را بدون نیاز به هر گونه نرم افزار اضافی بر روی انواع مختلف، دیسک ضبط کند. ما در این مقاله به شما نشان خواهیم داد که چطور این کار را انجام دهید.
ضبط دیسک ها یا فرآیند کپی کردن فایل ها از درایو دیسک سخت شما به CDیا DVD قابل ضبط، اکنون به یک روال عادی تبدیل شده است که سه نسخه اخیر ویندوز از پشتیبانی توکار آن برخوردارند. صرفنظر از این که ویندوز اکس پی، ویستا و یا ویندوز 7 استفاده می کنید، فرصت ایجاد کپی های پشتیبان از مهم ترین اسناد خود را بدون نیاز به نرم افزارهای طرف ثالث در اختیار خواهید داشت. پشتیبانی ویندوز اکس پی از ضبط دیسک های اپتیکال نسبتاً ابتدایی است، اما کاربران ویندوز ویستا گزینه ضبط اطلاعات بر روی DVD را نیز در اختیار دارند.
ویندوز 7 از نوشتن اطلاعات روی هر دو گروه دیسک های CDو DVD قابل ضبط پشتیبانی می کند و در عین حال توانایی انتقال ایمیج های دیسک ISO به رسانه قابل ضبط را دارد. برای آشنایی با گزینه های قابل دسترس در نسخه ویندوز خود این مقاله را دنبال کنید.
1. نکته
در میان تمام نسخه های متنوع ویندوز، اکس پی محدود ترین پشتیبانی توکار برای ضبط دیسک های اپتیکال را فراهم می کند. با این حال، به شرط آن که یک درایو CD/DVD-Burnerرا روی کامپیوتر خود نصب کرده باشید، می توانید از داخل ویندوز اکس پی به ضبط اطلاعات بر روی CD بپردازید، بدون آنکه به نرم افزار اضافی نیاز داشته باشید. برای بررسی فعال بودن این ویژگی، MY Computer را از منوی Start باز کرده، بر روی آیکنی که درایو CD/DVD-Burner شما را نشان می دهد کلیک راست کرده و سپس گزینه Properties را انتخاب کنید. در جعبه محاوره ای که باز می شود به زبانه Recording رفته و مطمئن شوید که گزینه Enable CD Recording on this drive انتخاب شده است، شما می توانید از منوی dropdown دوم برای انتخاب سرعت ضبط اطلاعات بر روی دیسک ها و یا این که پس از اتمام فرآیند ضبط به طور خودکار از درایو خارج شوند، استفاده کنید.

2. نکته
روش های متعددی برای آغاز فرآیند ایجاد یک CD در ویندوز اکس پی وجود دارد که قرار دادن یک دیسک خام در داخل درایو آسان ترین آن هاست. با این فرض که تنظیمات ویندوز شما تغییر نکرده باشد، پس از ورود دیسک یک جعبه محاوره ای ظاهر خواهد شد که فهرستی از گزینه ها را در اختیارتان قرار می دهد. گزینه Open Writable CD folder Windows Explorerرا انتخاب کرده و سپس بر روی OK کلیک کنید. به این ترتیب یک پنجره فولدر خالی بازخواهد شد و شما می توانید هر فایلی را که می خواهید به دیسک کپی شود را به داخل این فولدر درگ کنید. باید این نکته مهم را به یاد داشته باشید که دیسک های CD قابل ضبط دارای ظرفیتی معادل 650 یا 700 مگابایت هستند، بنابراین مطمئن شوید که حجم فایل های اضافه شده به فولدر جدید از این اندازه بزرگتر نیست. در غیر این صورت، امکان ایجاد CD وجود نخواهد داشت.

3. نکته
روش بعدی برای کپی کردن فایل ها به یک CD در ویندوز اکس پی، انتخاب آن ها در داخل فولدرهای فعلی (نگهداشتن کلید Ctrl و کلیک چپ بر روی فایل های مورد نظر برای انتخاب چند فایل به طور همزمان) است. پس از انتخاب فایل ها، کلید Ctrl را رها کرده و بر روی یکی از فایل های انتخاب شده کلیک راست کنید. از منویی که ظاهر می شود، بر روی گزینه Send to کلیک کرده و چند ثانیه منتظر بمانید تا یک منوی فرعی باز شود. سپس روی ورودی مربوط به درایو CD-Writer خود کلیک کنید. حالا یک آیکن در System Tray ظاهر خواهد شد که نشان می دهد فایل ها آماده کپی به دیسک هستند، روی این آیکن کلیک کرده و سپس در بخش CD Writing Tasksدر پانل سمت چپ اکسپلورر ویندوز روی لینک Write these files to CD کلیک کنید.

4. نکته
صرف نظر از شیوه ای که برای اضافه کردن فایل ها به یک دیسک انتخاب کرده اید، ویزارد CD Writing ظاهر خواهد شد. به طور پیش فرض، CD بر اساس تاریخ جاری لیبل گذاری خواهد شد که اگر سرگرم ایجاد یک کپی پشتیبان از فایل های خود باشید، ایده آل خواهد بود. ولی می توانید این لیبل را برای شرایط دیگر تغییر دهید. پس از وارد کردن لیبل مناسب، بر روی Next کلیک کنید تا فرآیند ضبط اطلاعات آغاز شود. در اینجا یک تأخیر کوتاه برای آماده سازی دیسک وجود خواهد داشت و سپس فایل های انتخاب شده به CD کپی می شوند. اگر گزینه بسته شدن ویزارد دیسک پس از اتمام ضبط اطلاعات انتخاب نشده باشد، پس از ایجاد شدن دیسک گزینه ای برای ایجاد یک دیسک دیگر با استفاده از همان فایل ها نمایش داده خواهد شد. اگر مایل به ایجاد یک کپی ثانویه از دیسک هستید، گزینه مربوطه را فعال کرده و سپس بر روی گزینه Finish کلیک کنید.

5. نکته
ویندوز اکس پی حاوی برنامه Windows Movie Maker است که می توانید از آن برای ایجاد ویدیوها و نمایش های اسلاید از عکس ها و کلیپ های ویدیویی خود استفاده کنید. پس از آن که کارتان در این برنامه به اتمام رسید، می توانید نتیجه آن را بر روی یک CD ضبط کرده و به هر شخصی که بخواهید هدیه بدهید تا فضای درایو دیسک سخت خود را آزاد کنید. مطمئن شوید که یک CD خام را داخل درایو قرار داده اید، گزینه Finish Movie را در پانل Movie Tasks انتخاب کرده و سپس بر روی Save to CD کلیک کنید. یک نام را برای خود ویدیو و یک نام را برای CD وارد کرده، روی Next کلیک کرده ،گزینه (Best fit for recordable CD Recommended)را انتخاب و دوباره روی Next کلیک کنید. به این ترتیب Windows Movie Maker ویدیو را پیش از ضبط آن روی دیسک، به فرمت مورد نیاز تبدیل خواهد کرد.

6. نکته
ضبط دیسک اپتیکال در ویندوز ویستا شباهت بسیار زیادی با ویندوز اکس پی دارد، اما در عین حال از این مزیت برخوردار است که علاوه برCD امکان ایجاد دیسک های DVD را نیز خواهید داشت. درایو Disc-Burner نصب شده در کامپیوتر شما باید به طور خودکار به عنوان یک درایو قابل ضبط شناسایی شده باشد، اما بد نیست بررسی کنید که امکانات ضبط دیسک بر روی درایو مورد نظر فعال است. برای این منظور Computer را از منویStart بازکرده، بر روی آیکنی که درایو CD/DVD-Writer شما را نشان می دهد کلیک راست و سپس گزینه Properties را انتخاب کنید. به زبانه Recording رفته، مطمئن شوید که درایو شما در اولین منوی dropdown انتخاب شده است و سپس روی OK کلیک کنید. یک دیسک CDیا DVD خام را داخل درایو قرار داده و سپس در منوی AtuoPlay روی گزینه Burn files to disc کلیک کنید.

7. نکته
ویستا به شما امکان می دهد که دیسک ها را در دو فرمت متفاوت ضبط کنید: Live File Systemو Mastered. فرمت Live File System به یک دیسک قابل ضبط امکان می دهد که همانند یک درایو Flash USB مورد استفاده قرار گیرد، بنابراین شما می توانید فایل ها را مستقیماً از درایو دیسک سخت خود به دیسک کپی کرده و سپس فایل های بیشتری را هر وقت که نیاز باشد به آن ها اضافه کنید. از سوی دیگر، ایجاد دیسک های Mastered مستلزم آن است که تمام فایل ها در یک مرحله روی دیسک ضبط شوند و امکان اضافه کردن فایل های بیشتر به آن ها نیز وجود نخواهد داشت. دیسک های Mastered عموماً سازگاری بهتری را فراهم می کنند و برای دیسک ها مناسب تر هستند که بر روی کامپیوترهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرند. پس از انتخاب فایل ها برای کپی به دیسک، روی کلید پیکانی که با برچسب Show formatting options مشخص شده است کلیک کرده، یکی از دو گزینهLive File Systemیا Mastered را انتخاب و سپس روی Next کلیک کنید.

8. نکته
اگر فرمت Live File System را انتخاب کرده باشید، یک وقفه کوتاه در طول آماده سازی دیسک برای استفاده را احساس خواهید کرد و پس از اتمام این فرآیند، یک پنجره اکسپلورر خالی نمایش داده خواهد شد. شما می توانید فایل ها را تنها با درگ کردن آن ها به این فولدر روی دیسک کپی کنید. فرآیند ضبط بلافاصله آغاز خواهد شد، درست مانند زمانی که فایل ها را از یک فولدر به فولدر دیگری کپی می کنید. فایل ها الزاماً نباید در یک دسته به دیسک کپی شوند و شما می توانید در صورت تمایل آن ها را در مراحل مختلفی به دیسک اضافه کنید. پس از اتمام فرآیند و زمانی که می خواهید دیسک را از درایو خارج کنید، با یک تأخیر مواجه خواهید شد تا دیسک برای خوانده شدن بر روی کامپیوترهای دیگر آماده شود. این فرآیند می تواند چند دقیقه طول بکشد.

9. نکته
حتی پس از آن که یک دیسک برای استفاده روی کامپیوترهای دیگر آماده و سپس از دیسک خارج شد نیز شما هنوز می توانید فایل های بیشتری را به آن اضافه کنید (البته اگر ظرفیت کافی برای ذخیره آن ها را داشته باشد). این مرحله تحت عنوان یک Session شناخته می شود. در حالی که Sessionهای ضبط اطلاعات به طور خودکار بسته می شوند تا پس از خارج شدن دیسک از درایو توسط سایز درایوها قابل خواندن باشند، شما می توانید فرآیند بستن آن ها را به طور دستی نیز آغاز کنید. برای این منظور Computer را از منوی Start باز کرده، بر روی آیکنی که نمایانگر CD/DVD-Writer شما است کلیک راست کرده و سپس گزینه Close Sessionرا انتخاب کنید. در هنگام ایجاد یک دیسک Mastered، پس از درگ کردن فایل ها به پنجره مربوطه، در نوار ابزار روی گزینه Burn to disc کلیک کنید تا همه چیز در یک مرحله بر روی دیسک ضبط شود.

10. نکته
کاربران ویندوز 7 نه تنها قادر به ضبط دیسک های CDو DVD هستند، بلکه می توانند با ایمیج های دیسک ISO نیز کار کنند. وقتی یک دیسک خام را داخل درایو قرار دهید، پنجره Burn a Disc ظاهر خواهد شد. درست همانند ویندوز ویستا، شما گزینه استفاده ازLive File System یا ایجاد دیسک های Masteredرا در اختیار خواهید داشت. این فرمت ها در ویندوز 7 به ترتیب تحت عنوان With a CD/DVD Player و Like a USB flash drive شناخته می شوند. پس از وارد کردن یک عنوان مناسب برای دیسک، بر رویNext کلیک کرده و فایل هایی که قرار است روی دیسک کپی شوند را به فولدر خالی که باز شده است، بکشید. سپس می توانید دیسک را Eject کرده و یا در نوار ابزار روی گزینه Burn to disc کلیک کنید.

11. نکته
ایمیج های ISO کپی های کاملی از یکCD یا DVDهستند که در داخل یک فایل واحد قرار دارند. پیش از آن که بتوانید به روش معمول از این فایل ها استفاده کنید، باید ابتدا آن ها را به یک دیسک انتقال دهید، اما این کار به معنای این نیست که صرفاً فایل ISO را بر روی یک دیسک CDیا DVD قابل ضبط کپی کنید. در اکثر موارد اگر در ویندوز 7 دوبار روی یک فایل ISO کلیک کنید، Windows Disc Image Burner وارد عمل خواهد شد. با این حال اگر انواع خاصی از نرم افزارهای فشرده سازی روی کامپیوتر شما نصب شده باشند، می توانند تنظیمات تخصیصی فرمت فایل را تغییر دهند. در این موارد باید بر روی فایل iSO کلیک راست کرده و سپس از منوی فرعی Open with روی کلید Burn کلیک کنید تا یک دیسک CDیا DVD استاندارد از فایل ایمیج مورد نظر ایجاد شود.

12. نکته
اگر یک نسخه از ویندوز را در اختیار دارید که حاوی Windows Media Center است، این برنامه می تواند برای ضبط فایل های روی CD یا DVD مورد استفاده قرار گیرد. برنامه مذکور را از منوی Start اجرا کرده، به بخش Taskرفته و سپس با لغزاندن گزینه ها به سمت راست گزینه Burn CD/DVD را انتخاب کنید. بر حسب این که دیسک خام داخل درایو یک CD است یا یک DVD، گزینه مربوط به ایجاد یکData CD. Audio CD. Video CD. Video DVD یا DVD Slide show را مشاهده خواهید کرد. پس از کلیک روی Next می توانید به مرورWindows Media Center Library پرداخته و فایل هایی که باید به دیسک اضافه شوند را انتخاب کنید.
برای تکمیل فرآیند بر روی کلید Burn CD یا Burn DVD کلیک کنید.

13. نکته
ویندوز ویستا و ویندوز 7 حاوی برنامه Windows DVD Maker هستند، ابزاری که می توانید از آن برای ایجاد DVDها از عکس ها و ویدیوها استفاده کنید. این DVDها می توانند بر روی یک کامپیوتر و یا یکDVD Player استاندارد پخش شوند. برنامه مذکور را از منوی Start اجرا کرده و سپس بر روی کلید Choose Photo and Video کلیک کنید. بر رویAdd items کلیک کرده و سپس فایلهای ویدیویی یا عکس هایی که باید در پروژه درج شوند را انتخاب کنید. روی next کلیک کرده و یک استیل منوی DVD را انتخاب کنید. سپس برای ایجاد دیسک در قسمت پایین صفحه روی کلیدBurn کلیک کنید. این یک توضیح بسیار خلاصه از نحوه ایجاد یک DVDدرWindows DVD Maker به شمار می آید، اما دامنه گسترده ای از گزینه های بیشتر نیز در دسترس شما قرار دارند.

14.نکته
شما می توانید دیسک ها را از داخل Windows Media Player نیز ایجاد کنید. اگر چند فایل صوتی نظیر MP3و WAVدر اکسپلورر هر یک از نسخه های ویندوز انتخاب شده اند، بر روی یکی از آن ها کلیک راست کرده و سپس گزینه Copy to CD or Device را در ویندوز اکس پی انتخاب یا در ویندوز ویستا و ویندوز 7 در نوار ابزاری روی کلید Burn کلیک کنید. در ویندوز ویستا و ویندوز 7، شما می توانید تصمیم به ایجاد یک CD صوتی
استاندارد و یا یک Data CD حاوی فایل های موسیقی بگیرید. شما در عین حال می توانید با انتخاب موسیقی های مورد نظرتان از کتابخانه های خود و کلیک بر روی گزینه Burn،از داخل خود برنامهWindows Media Player به مکانیزم ضبط دیسک دسترسی پیدا کنید.

2. قدم دوم
درحالی که CD مورد نظر شما در داخل درایو است، بر روی زبانهRip کلیک کنید. شما باید تصویر آلبوم فعلی و همچنین فهرست تراک های دیسک با اطلاعاتی مانند هنرمند و مدت موسیقی را در این بخش مشاهده کنید. برای ریپ دیسک مورد نظر یک بار دیگر بر روی زبانهRip کلیک کنید. به این ترتیب یک منویdropdown ظاهر خواهد شد که گزینه هایی مانند Formatو Bit Rate را در برمی گیرد.انتخاب فرمت صحیح از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا تعیین می کند که چه ابزارهایی قادر به پخش فایلی که ایجاد کرده اید خواهند بود. ما فکر می کنیم که اگر می خواهید موسیقی های خود را روی ابزارهای قابل حمل پخش کنید، MP3 فراگیرترین گزینه در این مورد به شمار می آید. انتخاب Bit Rate به شما امکان می دهد تا کیفیت فایل که برحسب کیلوبیت بر ثانیه اندازه گیری می شود را انتخاب کنید، 160 کیلوبیت بر ثانیه برای اکثر کاربران مناسب خواهد بود. اگر گزینه WAVرا به عنوان فرمت مورد نظر خود انتخاب کرده باشید، کیفیت ریپ عالی خواهد بود اما فایل بسیار بزرگی را به دست خواهید آورد.

3. قدم سوم
وقتی درباره فرمت و نرخ بیت تصمیم گیری کردید، زمان آن رسیده است که CD مورد نظر خود را ریپ کنید. یک بار دیگر بر روی Rip کلیک کرده و گزینه Rip album name را از منوی dropdown انتخاب کنید. به این ترتیب، یک منوی Pop-up ظاهر خواهد شد که از شما درباره نحوه محافظت از فایل ها در برابر کپی سؤال می کند. ما می خواهیم فایل های خود را روی یک Player - MP3پخش کنیم، بنابراین گزینه Dont add copy protection to your music را انتخاب می کنیم. سپس، توضیحات قانونی را در قسمت پایین صفحه مطالعه کرده و اگر شرایط ذکر شده در آن را می پذیرید، گزینه مربوطه را فعال کنید. حالا بر روی OK کلیک کنید تا دیسک شروع به چرخش کرده و پیشرفت فرآیند کپی شدن موسیقی ها به درایو دیسک سخت کامپیوتر خود را ببینید، ریپ کردن یک آلبوم معمولاً تنها به چند دقیقه زمان نیاز دارد.

4. قدم چهارم
حالا اگر بر روی زبانه Library کلیک کنید، طرح جلد آلبوم و فهرست تراک های آن را خواهید دید. WMP اکنون می تواند تراک ها را از درایو دیسک سخت شما پخش کند. شما می توانید تمام آلبوم های خود را از زبانهLibrary بر حسب دسته بندی های متنوعی که در بخش سمت چپ پنجره برنامه ظاهر می شوند(مانندArtist,Album,Song, Genre,Yearو Rating ) مرور کنید. با این حال، ما به Playlists و خصوصاً گزینه Playlist Create علاقه داریم. اگر بر روی این گزینه کلیک کنید، می توانید نامی را برای فهرست پخش خود وارد کنید. برای ایجاد فهرست پخش، باید تراکت ها را از کتابخانه مورد نظر به پانل سمت راست پنجره بکشید. وقتی تمام تراک های مورد نظر خود را اضافه کردید، بر رویSave Playlist کلیک کنید. برای پاکسازی کل این پانل، روی علامت × قرمز رنگ سمت راست پنجره کلیک کنید. حالا می توانید فهرست های پخش تازه ای را با تکرار فرآیند فوق ایجاد کنید.

5. قدم 5
برای ضبط تراک های خود روی CD، روی زبانه Burn کلیک کنید. نوع دیسکی که می خواهید ایجاد کنید را از زبانه Burn انتخاب کنید. ما یک Audio CDو گزینهEject Disk After Burning را انتخاب کرده ایم. ایجاد یک فهرست Burn تا حدود زیادی به ایجاد یک Playlist شباهت دارد. کافی است تراک های مورد نظر خود را به پانل سمت راست پنجره بکشید. شما می توانید فهرست پخشی که قبلاً ایجاد کرده اید را با کشیدن آن به پانل سمت راست، بر روی دیسک ضبط کنید. وقتی فهرست پخش در پنجره ظاهر شد، روی گزینه Start Burnکلیک کنید (قبلاً مطمئن شوید که یک دیسک خام در داخل درایو قرار دارد). فرآیند ضبط CD تنها چند دقیقه طول خواهد کشید و پس از اتمام این مرحله، دیسک برای پخش روی یک PC دیگر و یا یک- Player CD عادی آماده خواهد بود.

6. قدم 6
اگر از ویندوز 7 استفاده می کنید، می توانید از WMP12برای پخش، ریپ و Burn مجموعه موسیقی خود استفاده کنید. اینترفیس این نسخه وجوه اشتراک زیادی با نسخه های قبلی دارد. CD مورد نظر خود برای ریپ را داخل درایو قرار دهید تا گزینه Rip CD در اختیارتان قرار گیرد. پس از اتمام فرآیند ریپ دیسک، می توانید Playlistها را به همان روشی که قبلاً توضیح دادیم ایجاد و روی دیسک ضبط کنید. گزینه های زبانه ها در این نسخه اندکی تفاوت دارند، اما تفاوت های مهمی که باید به آن ها توجه داشته باشید بسیار اندک هستند. گزینه Burn Option که نوع دیسک مورد نظر برای ضبط را مشخص می کند (و حالا DVDرا نیز دربر می گیرد). در گوشه بالا و سمت راست پنجره اصلی قرار دارد.

هر روز بارها کامپیوترمان را روشن کرده و برای چند ثانیه تا چند دقیقه شاهد بوت شدن سیستم عامل روی آن هستیم، اما تاکنون از خودمان سؤال کرده ایم در پس این بوت شدن چه اتفاقی می افتد تا سیستم عامل آماده اجرای دستورات شود؟ فرآیند بوت( Bootstrapping)چیست و شامل چه مراحل و پروسه هایی است؟ تفاوت فرآیند بوت در سیستم عامل های مختلف چیست؟ چرا یک سیستم عامل در چند ثانیه و دیگری در چند دقیقه بوت می شود؟ کاربران لینوکس در هر بار روشن کردن کامپیوتر شاهد چندین ده خط هستند که پشت سر هم روی صفحه نمایش ظاهر شده و رد می شوند؛ بدون این که بدانند این خطوط چه می گویند.در این شماره می خواهیم به سراغ فرآیند بوت لینوکس برویم و از چند و چون آن مطلع شویم!

مراحل بوت

در لینوکس فرآیند بوت در چندین مرحله صورت می گیرد یا دست کم می توانیم فرآیند بوت را به چندین مرحله مجزا کنیم که درک و تصور بهتری از آن داشته باشیم.در تصویر 1 مراحل بوت لینوکس به صورت کلی ترسیم شده است .هنگامی که برای اولین بار کامپیوتر روشن یا ریستارت می شود، یک سری کد اجرایی از روی حافظه ROM یا دستگاه های ذخیره سازی دیگر مانند حافظه فلش فراخوانی و اجرا می شود.اولین کاری که این کدها انجام می دهند، دستور دادن به CPU برای یافتن اولین دستگاه قابل بوت است.CPU با مراجعه به بایوس مادربورد، آدرس اولین دستگاه قابل بوت را فراخوانی کرده و به آنجا اشاره می کند.سپس محتویات اولین سکتور دستگاه قابل بوت یا MBR به حافظه منتقل می شود.اندازه MBR کمتر از 512 بایت و وظیفه آن اجرا کردن برنامه مدیریت بوت است.
در مرحله بعد برنامه مدیریت بوت به حافظه منتقل شده و شروع به اجرا شدن می کند .در این هنگام است که شما اولین صفحه بوت لینوکس را مشاهده خواهید کرد.برنامه مدیریت بوت به منتقل کردن فایل های بوت مربوط به هسته لینوکس و فایل های ریشه به درون حافظه اقدام می کند.این فایل ها در قالب یک فایل ایمیج هستند که هنگام انتقال به حافظه گشوده شده و به طور کامل در حافظه مستقر می شوند.از این زمان به بعد مدیریت بوت لینوکس برعهده برنامه مدیریت بوت( GRUB یا LILO)است.این برنامه سخت افزار سیستم، سخت افزارهای متصل به سیستم، متصل کردن پارتیشن ها به سیستم و اجرا کردن ماژول های موردنیاز هسته در حافظه را بررسی می کند.مرحله آخر فرآیند بوت متعلق به اجرای برنامه سطح کاربری یا همان رابط های کاربری است.پیش از این که به سراغ تشریح هریک از مراحل گفته شده برویم، به یک نکته اشاره کنم:همان طور که دیدید، سرعت بوت شدن سیستم عامل با اندازه حافظه سیستم و سرعت جا به جا کردن اطلاعات از روی ROM و هارددیسک به حافظه ارتباط مستقیمی دارد.

شروع به کار سیستم

این مرحله وابستگی شدیدی به سخت افزاری دارد که لینوکس روی آن نصب شده است.در سیستم های پیشرفته برای شروع به کار سیستم شامل روشن شدن یا ریستارت سیستم و روشن شدن صفحه نمایش از نرم افزارهای مخصوصی مانند U-Boot، RedBoot و Micromonitor استفاده می کنند، اما غالباً سیستم ها این مرحله را با روشن شدن صفحه نمایش شروع می کنند.سپس شناسایی اولیه سخت افزار و اجرا شدن بایوس مادربورد شروع می شود.در کامپیوترهای شخصی بوت لینوکس از آدرس 0xFFFF0 بایوس شروع می شود.اولین کار بایوس عملیات POST یا Power-on Self Test است که به شناسایی سخت افزار و بررسی آن می پردازد.بایوس پس از عملیات POST به سراغ شناسایی سخت افزارهای جدید و سخت افزارهای قابل بوت می رود.در این هنگام بایوس سرویس های جدید در حافظه را راه اندازی می کند.
یکی از مهم ترین سرویس هایی که باید در این لحظه اجرا شود، سرویس شناسایی سیستم عاملی است که برای کاربر در اولویت دار قرار دارد.ممکن است دستگاه های مختلفی مانند CD/DVD-ROM، فلاپی دیسک، حافظه فلش و هارددیسک روی سیستم نصب شده باشند.بایوس با استفاده از تنظیمات CMOS روی مادربورد به ترتیب دستگاه های قابل بوت را برای یافتن برنامه مدیریت بوت سیستم جست و جو می کند.اگر برنامه مدیریت بوت روی سایر دستگاه های قابل بوت وجود نداشته باشد، برنامه مدیریت بوت لینوکس از روی MBR(Master Boot Record)در حافظه اجرا می شود. MBR اولین سکتور روی اولین سیلندر و اولین هد هارد دیسک است که ظرفیت آن 512 بایت بیشتر نبوده و موجب اجرای برنامه مدیریت بوت می شود.در این مرحله بایوس، کنترل بوت سیستم را به عهده برنامه مدیریت بوت می سپارد.
اشاره:برای مشاهده محتویات MBR می توانید از دستورات dd و od به صورت زیر استفاده کنید. دستور dd می تواند 512 بایت اول روی dev/hda/ را بخواند یا درون فایل mbr.bin بنویسد.دستور od نیز محتویات فایل mbr.bin را به فرمت کدهای اسکی یا هگزادسیمال نمایش می دهد.توجه کنید، برای اجرای این دستورات به مجوز ریشه نیاز دارید:

dd if=/dev/hda of=mbr.bin bs=512 #
count=1
od -xa mbr.bin #

برنامه مدیریت بوت

برنامه مدیریت بوت که از روی MBR به درون حافظه منتقل و اجرا می شود، شامل جدول پارتیشن های سیستم و کدهای اجرایی خود برنامه است.همان طور که در تصویر 2 مشاهده می کنید، 446 بایت اول MBR متعلق به برنامه مدیریت بوت و پیغام های خطا است.جدول پارتیشن های سیستم نیز در یک فضای 64 بیتی ذخیره می شود.این جدول شامل چهار رکورد پارتیشن شانزده بایتی است.دو بایت انتهایی MBR نیز یک شماره مانند 0xAA55 برای محافظت و اعتبار سنجی محتویات روی MBR است.هر پارتیشن نیز به فیلدهایی تقسیم شده و شامل آدرس پارتیشن، اندازه پارتیشن، وضعیت پارتیشن، فرمت و اطلاعات ضروری دیگر است.برنامه مدیریت بوت در مرحله دوم، هسته لینوکس و فایل های مورد نیاز را در حافظه اجرا می کند.برنامه های مدیریت بوت در لینوکس LILO(Linux Loader) و GRUB(GRand Unifield Bootloader) نامیده می شوند.به این دلیل که LILO در مقایسه با GRUB دارای ضعف ها و کاستی هایی است، در این بخش به بررسی GRUB می پردازیم.مهم ترین تفاوت GRUB در مقایسه با LILO در استفاده از سیستم فایل لینوکس است. LILOبرنامه ای است که از روی ردیف هایی از سکتورهای هارددیسک اجرا می شود و بیشتر مبتنی بر اطلاعات ثابت ذخیره شده روی هارددیسک است، اما GRUB از سیستم فایل لینوکس( Ext3/Ext2)برای اجرای هسته سیستم عامل بهره می برد.نمونه ای از فایل پیکربندی LILO را در تصویر 3 مشاهده می کنید.
GRUB شامل سه مرحله است:مرحله اول بوت از روی سکتور MBR به درون حافظه است، مرحله دوم شامل کسب اطلاعاتی از وضعیت پارتیشن ها و فایل سیستم لینوکس برای اجرای هسته لینوکس است.این مرحله شامل اجرای فایل هایی مانند reiserfs_stage 1_5 از روی ژورنالینگ فایل سیستم و e2fs_stage 1_5 از روی سیستم فایل های Ext2 و Ext3 است. عدد 1/5 در نام این دو فایل به معنای مرحله 1/5 و میان مرحله 1و 2 است.
مرحله سوم نیز اجرای هسته لینوکس و نمایش فهرستی از هسته ها از روی فایل های etc/grub.conf/ و etc/grub/menu.lst/ است( تصویر4).در این مرحله است که شما رابط GRUB را دیده و می توانید یکی از انواع سیستم عامل ها با هسته های مختلف و حتی سیستم عامل لینوکس را برای اجرا انتخاب کنید.رابط GRUB گرافیکی است، اما می توانید به رابط خط فرمان این برنامه نیز سوییچ کرده و دستورات خط فرمان مانند دستورات تعمیر GRUB یا انتخاب یک هسته خاص را وارد و اجرا کنید.
اشاره:دایرکتوری boot/grub/ شامل اطلاعات و فایل های سه مرحله گفته شده در بالا است.شما می توانید به راحتی با ویرایش فایل ها در این دایرکتوری کارهای جالبی را انجام دهید.برای نمونه اطلاعات مربوط به CD-ROM در فایل iso9660_stage_1_5 است.

هسته لینوکس

هنگامی که تصویر هسته لینوکس درون حافظه قرار گرفته و اجرا می شود، لینوکس شروع به کار کرده و مدیریت بوت از دست GRUB خارج می شود.البته استفاده از لفظ « اجرای هسته لینوکس»در این مرحله کاملاً صحیح نیست، زیرا عملاً هسته اجرا نمی شود، بلکه از حالت فشرده خارج شده و چند سرویس محدود مانند سرویس های مرتبط با سخت افزار در حافظه اجرا می شوند.ایمیج هسته لینوکس اگر کمتر از 512 کیلوبایت باشد به آن zImage و اگر بیشتر از این مقدار باشد، bzImage گفته می شود.فایل های ایمیج هسته با استفاده از ابزار zlib فشرده سازی و گشوده می شوند.پس از قرارگیری کامل ایمیج هسته درون حافظه، هسته لینوکس شروع به اجرای چند تابع مهم می کند.
تصویر 5 مهم ترین توابعی را که اجرا و فراخوانی می شوند به همراه نام فایل تابع نشان می دهد.اولین تابع، start است که با اجرای فایل arch/i386/boot/compressed/head.S/ .فراخوانی می شود.این تابع نیز کارهایی مانند اختصاص فضا به متغیرهای پشته( Stack)و پاک کردن BSS(Block Started by Symbol)را انجام می دهد.
تابع سوم به نام decompress_kernel فایل arch/i386/boot/compressed/misc.c/ .اجرا می شود که هسته لینوکس را به طور کامل درون حافظه بازگشایی می کند. توابع دیگر مربوط به فراخوانی هسته، شروع به کار هسته و ارتباط دهی هسته با پردازنده سیستم و آماده بودن پردازنده برای اجرای فرامین است که از تشریح آن ها خودداری می کنیم.

هنگام بوت شدن هسته، پروسه initrd که در مرحله دوم اجرای برنامه مدیریت بوت به درون حافظه انتقال یافته است، فعال می شود.این پروسه یک فایل سیستم ریشه موقت را درون حافظه به وجود می آورد که امکان بوت هسته لینوکس را بدون نیاز به هیچ دسترسی فیزیکی به هارددیسک و بالا بردن سرعت عمل بیشتر هسته فراهم می کند.هنگامی که هسته لینوکس به طور کامل اجرا می شود، این پروسه اصطلاحاً unmount شده و سیستم فایل حقیقی به هسته متصل می شود.در حقیقت پروسه initrd امکان ایجاد یک هسته لینوکس کوچک و فشرده شده را فراهم می کند که به این وسیله می توان لینوکس را به راحتی اجرا یا روی سیستم های دیگر بدون وابستگی به هارد دیسک منتقل کرد.
اشاره:برای اجرای یک هسته خاص لینوکس با استفاده از خط فرمان GRUB به صورت زیر عمل کنید.اگر نام نسخه هسته را نمی دانید، علامت « /» را تایپ و کلید TAB را فشار دهید. GRUB فهرستی از نسخه های هسته موجود و فایل های ایمیج initrd را به شما نمایش خواهد داد:

grub>kernel/bzImage-2.6.14.2
[Linux-bzImage,setup=ox1400,size=0x29672e]
grub>initrd/initrd-2.6.14.2.img
[Linux-initrd @ ox5f13000,0xcc199 bytes]
grub>boot
Uncompressing Linux...Ok,booting the kernel.

سطوح اجرایی لینوکس

پس از اجرای کامل هسته لینوکس، برنامه سطح کاربری یا همان محیط گرافیکی اجرا می شود.این برنامه اولین نرم افزاری است که به وسیله کامپایلر و توابع کتابخانه ای زبان سی اجرا می شود.در محیط گرافیکی دسکتاپ اولین پروسه sbin/init/ است که اجرا می شود.مهم ترین وظیفه پروسه init تعیین نوع اجرای لینوکس یا تعیین سطح اجرایی کاربری لینوکس ( RunLevel)است که شما آن را روی صفحه نمایش می بینید.به طور کلی، لینوکس می تواند در هفت سطح اجرا شود.این سطوح کارهای زیر را انجام می دهند:
سطح 0:خاموش شدن سیستم
سطح 1:اجرای لینوکس در حالت تک کاربره
سطح 2:اجرای لینوکس در حالت چند کاربره بدون دسترسی به شبکه
سطح 3:اجرای لینوکس در حالت چند کاربره با دسترسی به شبکه
سطح 4:غیرقابل استفاده
سطح 5:اجرای لینوکس در حالت چند کاربره با شبکه و xdm
سطح 6:ریستارت سیستم
معمولاً لینوکس به صورت پیش فرض روی سطح اجرایی سه یا پنج تنظیم شده است، اما می توان این وضعیت را تغییر داد.برای تعیین نوع سطح اجرایی لینوکس می توان به فایل پیکربندی etc/inittab/ مراجعه کرد.
لینوکس یکی از پیشرفته ترین برنامه های بوت را دارد.در پروسه بوت، کارایی در کنار استفاده از کمترین منابع سخت افزاری و بالا بردن سرعت همراه با انعطاف پذیری منظور شده است.برنامه بوت لینوکس قابلیت تشخیص و سازگاری با دیگر برنامه های بوت سیستم عامل ها را دارد، به طوری که می تواند چندین سیستم عامل روی یک هارد دیسک را تشخیص و پیکربندی کند.در مورد برنامه بوت لینوکس و پروسه های آن هنوز گفتنی های زیادی وجود دارد.ترفندهای بسیاری می توان با GRUB و دیگر فایل های بوت انجام داد که خود چندین مقاله مفصل را طلب می کند.امیدوارم که با خواندن این مقاله از فرآیند بوت لینوکس و آن خط هایی که پشت سر هم روی صفحه نمایش ظاهر می شوند، آگاهی پیدا کرده باشید!

این روزها اگر به دور و بر خود نگاهی بیاندازیم، ردپای فناوری را در بسیاری از زوایای زندگیمان می بینیم. به عنوان مثال، همین گوشی تلفن همراه که بسیاری از ما دو دستگاه از آن را داریم و بسیاری از نمونه های دیگر که هر کدام در جایی به کار ما می آید.
اما دلیل این انبوه فناوری و ابزار آن چیست؟ این همه، برای آن به وجود آمده تا ما در شرایط رفاهی بهتری زندگی کنیم و مهم تر از آن استفاده از زمان به شیوهای مناسب در انبوه اطلاعات کنونی است.
در این مقاله می خواهیم به یکی از ابزارهایی که برای استفاده بهتر از زمان و برای راحتی کار در نظر گرفته شده است، بپردازیم. موضوعی که این روزها به تدریج پررنگ می شود: PDF، حتماً شما با این نوع سند و پسوند آشنایی کامل دارید. سندی که یکی دیگر از شاهکارهای شرکت ادوبی به شمار می آید. حضور این فرمت در جهان فناوری باعث شده تا سخت افزاری تولید شود که رؤیای آن به یک واقعیت تبدیل شده است. اگر مایلید در این باره بیشتر بدانید در ادامه همراه ما باشید.

PDF چیست؟

PDF (Portable Document Format) فرمتی است که توسط شرکت Adobe طراحی شده و به معنای فرمت سند قابل انتقال است. قابل انتقال به این معنی که شما یک فایل را با این فرمت ذخیره می کنید و آن را میان هزاران نفر به اشتراک می گذارید. این فرمت در سال 1990 توسط ادوبی تولید و خیلی زود فراگیر شد. یکی از عوامل اصلی برای موفقیت این فرمت در جهان فناوری، امنیت بالای این فرمت است که برای خواندن و ویرایش سند می توان رمز تعریف کرد و دیگری مطابقت آنچه که در کامپیوتر مشاهده می شود با فایل چاپ شده است و به تعبیری دیگر PDF سندی عکس گونه است. دلیل دیگر محبوبیت این فرمت، کم حجم و فشرده بودن آن است و از همین رو این فرمت به سادگی توسط گوشی های تلفن همراه، کامپیوتر و کتابخوان های الکترونیکی قابل نمایش است. سازمان بین المللی استانداردسازی (ایزو) این فرمت را به عنوان استاندارد برای اسناد و مدارک الکترونیکی تصویب کرد. به همین دلیل، بیشتر کتاب های الکترونیکی با این فرمت عرضه می شوند.
در حال حاضر، بیش از دویست میلیون سند با این فرمت روی وب وجود دارد که روزانه تعداد بالایی از آن دانلود و خوانده می شود. اما تمام این سندها متن نیستند یا به عبارتی دیگر، PDF فقط معطوف به متن نیست. بلکه می تواند علاوه بر متن، فیلم، صوت، تصاویر و انیمیشن را نیز شامل شود. علاوه براین، این اسناد به فرمت های مختلفی مانند HTML، Word Text و فایل های اجرایی (EXE) روی کامپیوترها اجرا می شوند.
گستره این فرمت به قدری است که حتی مایکروسافت برای آن که کاربران خود را راضی نگه دارد، قرار است در آفیس 12، قابلیت ذخیره فایل و برنامه های دسته آفیس با پسوند PDF را در این نرم افزار بگنجاند. این در حالی است که نرم افزارهای زیادی برای ساخت سندهای PDF وجود دارند که مهم ترین آن محصول شرکت ادوبی با نام Adobe Acrobat است.
نکته: اگر بخواهید هم اکنون بدون نصب هیچ برنامه ای سند خود را به PDF تبدیل کنید، می توانید با مراجعه با آدرس http://createpdf.adobe.com در سایت ادوبی، یک حساب کاربری رایگان از این شرکت گرفته و پنج فایل PDF رایگان از اسناد خود درست کنید.

کتابی از جنس صفر و یک

کتابخوان های دیجیتالی (PDF Readers) این روزها به یکی از پرفروش ترین محصولات حوزه سخت افزار تبدیل شده اند. در این قسمت سعی داریم تا نگاهی کوتاه به این دستگاه های موجود در بازار داشته باشیم. در حال حاضر، بسیاری ترجیح می دهند برای خواندن کتاب از دستگاه های کتابخوان الکترونیکی استفاده کنند. با وجود انبوهی از کتاب های الکترونیکی که در قالب PDF ارائه می شوند و همچنین وجود کتابخانه های الکترونیکی بسیار، تعداد مشتاق به این حوزه روبه افزایش است. هم اکنون شرکت آمازون که با دستگاه Kindle نخستین و بزرگ ترین تولیدکننده دستگاه های کتابخوان الکترونیکی در جهان به شمار می آید، با رقبایی از جمله شرکت Barnes & Noble و محصول آن به نام Nook مواجه است که البته در آن میان، رقبای دیگری از جمله دستگاه Reader سونی، Que ساخت شرکت Plastic Logic و eSlick ساخت شرکت Foxit Software نیز وجود دارند.
دستگاه کتابخوان الکترونیکی Kindle دو سال قبل با قیمت چهارصد دلار وارد بازار شد. هنگام ورود این دستگاه، بسیاری به خواندن کتاب با این وسیله ترغیب شدند که از آن به عنوان زنده کننده کتاب های الکترونیکی یاد می شود. در حال حاضر دستگاه Kindle 2 با قیمت 259 دلار در بازار فروخته می شود که قیمت آن با Nook برابری می کند. دستگاه کتابخوان سونی نیز در سه مدل با نام های Pocket Edition، Touch Edition و Reader Daily Edition ساخته شده که قیمت آن ها به ترتیب دویست، سیصد و چهارصد دلار است. اما آنچه که Kindle را پرفروش کرده، قابلیت اتصال به شبکه و دانلود کتاب، روزنامه، مجله، وبلاگ ها و نیز دسترسی به 88 هزار کتاب موجود در آمازون به صورت آنلاین است.
موضوع کتابخوان های الکترونیکی به قدری جذاب شده که توجه بسیاری از تولیدکنندگان سخت افزار را به خود جلب کرده است و برای حضور در این بازار آماده می شوند. هم اکنون از دستگاه های کتابخوان به عنوان پرفروش ترین محصول برای هدیه کریسمس یاد می شود. فروش این دستگاه ها از یک ماه قبل از کریسمس به صورت پیش فروش آغاز شده و در تبلیغات، عنوان هدیه داغ کریسمس به این دستگاه ها داده می شود. همان عنوانی که سال ها پیش آمازون برای فروش kindle از آن استفاده کرد. تقریباً تا دو هفته مانده به کریسمس تمام موجودی تولیدکنندگان به فروش می رسد. این موضوع در آمارهای آغاز سال میلادی 2009 مشهود است و بسیاری افزایش فروش در سال جدید میلادی را امری بدیهی دانسته اند. این موضوع باعث شده است تا شرکت سونی که با دستگاه خود سهمی از بازار را در اختیار دارد، بخشی از خط تولید گذشته محصولات قدیمی خود را تعطیل و برای تولید این محصول تغییر کاربری دهد. همچنین شرکت Barnes & Noble در حال همکاری با Sprint Nextel و یک تولیدکننده دیگر برای تولید کتابخوان دیجیتالی برای رقابت با کتابخوان kindle آمازون و کتابخوان دیجیتالی سونی است.
شرکت آمازون که از فروش خوب دستگاه خود بسیار راضی است، از قابلیت های جدید این دستگاه می گوید و بر طبق آخرین آمار، kindle در فرانسه بیشترین سفارش را بین کالاهای دیگر برای هدیه کریسمس داشته است که باعث ابزار شادمانی از سوی مسئولان آمازون بوده است. بسیاری معتقدند، آمازون در پایان سال 2009 به میزان فروش 280 میلیون دلاری از این کتابخوان دست خواهد یافت.

تاثیر و تحولات پی دی افی!

حضور PDF از سال 1990 تاکنون زمینه ساز اتفاقاتی در حوزه نرم افزار و سخت افزار بوده است. از جمله این تحولات می توان به ایجاد کتابخانه های الکترونیکی و مجازی و سهولت در حوزه آرشیو اشاره کرد. این موضوع زمینه انقلاب در حوزه صنعت چاپ، نشر، کتابداری و آرشیو بوده است.

کتابداری الکترونیک

در حوزه کتاب و کتابداری هرچند که هیچ چیز نمی تواند جای واقعی یک کتاب را بگیرد، اما حضور کتاب ها و کتابخانه های الکترونیکی امری اجتناب ناپذیر است که دلایل مختلف دارد. کم حجم و سریع بودن و نیز سرعت بالای دسترسی از جمله این دلایل به شمار می آیند. به عنوان مثال، شما می توانید با یک وسیله الکترونیکی کوچک مانند تلفن همراه یا یک کتابخوان الکترونیکی، به صدها عنوان کتاب در هر جای جهان دسترسی داشته باشید و به سرعت آنچه را که نیاز دارید با قیمتی اندک خریداری کنید.
اگر قرار باشد شما برای چند هفته به مسافرت بروید یا این که همیشه در حال سفر هستید و نمی توانید تعداد زیادی کتاب برای خواندن با خود جابه جا کنید، با یک کتابخوان الکترونیکی با پشتیبانی از فرمت PDF و نیز دسترسی به کتابخانه های بی شمار، در هر لحظه امکان استفاده از تعداد زیادی کتاب را خواهید داشت. وجود کتابخانه های بی شمار که این روزها جنجال برانگیز شده اند، نشان از جایگاه ویژه این کتابخانه ها داشته است و این از تأثیرات PDF به شمار می آید.

نشر ارزان

PDF علاوه بر تحول در حوزه کتابخانه ها، در حوزه چاپ و نشر نیز تحول ایجاد کرده است. همان طور که می دانید، منابع کاغذی که مواد اولیه آن را چوب تشکیل می دهد با کمبود شدیدی مواجه بوده و این کالا را به یکی از پرمصرف ترین و گران ترین کالاها تبدیل کرده است. با توجه به کاهش منابع چوبی برای تهیه کاغذ مورد نیاز در جهان، بسیاری به فکر جایگزینی کاغذ هستند. حضور PDF توانسته این مشکل را تا حد زیادی برطرف کند. این موضوع باعث شده تا نگاه به PDF به عنوان یک ابزار برای صرفه جویی در حوزه منابع ملی و نیز صرفه جویی در یکی از مهم ترین کالاهای موردنیاز بشر شناخته شود.

مشکلات بر سر فراگیر شدن

با تمام مزایایی که به آن اشاره شد، هنوز موانعی بر سر راه رشد و توجه صد درصدی به این فرمت کارآمد وجود دارد.
اولین عامل، نبود فرهنگ استفاده از این فرمت به صورت فراگیر است که با برنامه ریزی های به عمل آمده از سوی برخی از ناشران و فروشگاه ها این مشکل در حال برطرف شدن است. برخی با ابتکاراتی از جمله کاهش قیمت بین نسخه چاپی کتاب موردنظر با نسخه الکترونیک آن و همچنین اجازه خواندن به عنوان مثال، یک فصل از کتاب موردنظر به صورت رایگان در قالب فرمت PDF سعی در فراگیر کردن این فرمت دارند.
عامل دوم، مشکلات حقوقی بین کتابخانه های الکترونیکی، ناشران و نویسندگان است. در حال حاضر، کتابخانه های الکترونیکی که از یک وب سایت بهره می برند، بسیاری از کتاب ها را به صورت رایگان یا با قیمتی اندک عرضه می کنند که این عامل باعث شده تا ناشران کاغذی و همچنین نویسندگان به این موضوع اعتراض داشته باشند. جدیدترین و پرصداترین این اعتراضات به کتابخانه گوگل مربوط می شود که همچنان بدون تکلیف مانده است. هم اکنون گوگل با تمرکزی چند ساله به این حوزه، بزرگ ترین کتابخانه الکترونیکی را در اختیار دارد و بسیاری از کتاب هایی که حتی در تصور شما نمی گنجد، در آن یافت می شود. تمام موارد گفته شده در بالا نشان از ایجاد تحول عظیم در حوزه نشر است که با تمام موانع موجود، راه خود را به سرعت در پیش گرفته و روزی همگان مانند مایکروسافت ناچار به هماهنگی خود با این تحول هستند.

نویسنده:احسان عباسی

Folder Lock یکی ازبهترین وسریع ترین نرم افزارهایی است که برای حفاظت وکدگذاری فایل ها و پوشه های مهم مورد استفاده قرارمی گیرد. کارکردن با این نرم افزارنیز بسیارآسان است. بدین ترتیب که چیزی شبیه به آن چه که درتصویر1مشاهده می کنید پس ازنصب نرم افزارنمایش داده می شود.

درقسمت Create Locker here باید نام و محل پوشه ایمن یا در اصطلاح گاوصندوق فایل ها و پوشه ها رامشخص کنید. در واقع از این طریق محلی امن رابرای نگهداری فایل ها و پوشه های مهم خود ایجاد می کنید که البته درحالت عادی غیرقابل حذف وغیرقابل انتقال است. بنابراین با کلیک Browse روی دکمه می توانید تنظیمات مورد نظر خود را اعمال کنید. درمرحله بعد باید برای این پوشه یک رمزعبورتعیین کنید. حتماً متوجه شده اید رنگ هایی که حین وارد کردن رمزعبورنمایش داده می شوند بیانگر میزان ایمنی رمزانتخاب شده است (رنگ سبز به معنای یک رمز عبور بسیارخوب وایمن است). اکنون پس از دوبار وارد کردن رمز عبور و کلیک روی دکمه OK وارداین نرم افزارخواهید شد. همانطورکه درتصویر2نشان داده شده قسمتی وجود دارد که مربوط به کدگذاری فایل ها و پوشه ها است وامکانات مختلفی را دراختیار کاربر قرارمی دهد. به عنوان مثال برای کدگذاری یک فایل باید روی گزینه Add files & folders کلیک کنید. اکنون همان طورکه می بینید امکان انتخاب فایل ها وانجام عملیات کدگذاری آن ها وجود دارد. درمرحله بعد پس ازانتخاب فایل ها وپوشه های مورد نظرروی دکمه crypt NOW-E کلیک کنید. پس از اتمام عملیات کد گذاری در انتها گزینه close to protect را انتخاب کنید. از این پس دسترسی به فایل ها و پوشه های حفاظت شده ازطریق گاوصندوقی که قبلاً ساخته اید امکان پذیراست. در واقع با این کار فایل ها و پوشه های مهم درصورت استفاده درکامپیوترها یاحتی سیستم عامل های مختلف ایمن خواهند بود و دسترسی به آن ها محدود می شود. اما درنرم افزار Folder Lock روش دیگری نیز برای حفاظت اطلاعات وجود دارد که نسبت به روش قبل ازامنیت کمتری برخورداراست ودر عوض راحت تر وسریع تر است. برای دسترسی به این قسمت روی دکمه Lock که در کنار Encrypt قرارگرفته کلیک کنید. اکنون پنجره ای نمایش داده می شود که مشابه قبل است (تصویر3). دراینجا نیز روش انتخاب فایل به مانند قبل است با این تفاوت که دکمه Encrypt Now به Lock Now تغییریافته است.
نکته جالب دیگری که دراین نرم افزار وجود دارد و در مورد هر دو روش صادق است قابلیت انتقال و کپی گاوصندوق است. به عنوان مثال می توانید اطلاعات حفاظت شده خود را روی یک درایو فلش کپی کنید. این کار با کلیک روی گزینه Portability امکان پذیراست (تصویر4).

آخرین نکته این که فایل های حفاظت شده دراین نرم افزار در برابرهکرها (حتی درصورت نفوذ به کامپیوتر)، ویروس ها و تروجان ها نیز ایمن خواهند بود و تنها در حالتی که گاوصندوق اطلاعات باز است این فایل ها وپوشه ها قابل دسترسی هستند.

شاید Windows 7 توجه عمومی را در سال 2009 به سمت خود جلب کرده باشد، ولی مایکروسافت یک محصول بزرگ دیگر را برای امسال در آستین دارد: Office 2010.
این عرضه، گستره قابل توجهی از ویژگیهای جدید را به مجموعه آفیس اضافه می نماید که در میان آنها می توان به آغاز کار Office Web Apps، اینترفیس ریبونی در Outlook و نمای Backstage در تمام مؤلفه های آفیس نام برد. اما کدامیک از این ویژگیها می توانند نحوه کار شما را تغییر دهند و کدامیک از آنها بی معنی هستند؟ شما با مطالعه چند صفحه آتی می توانید پاسخ این سؤال را بدست آورید.
راهنمای کامل آفیس 2010 ما، شامل یک سیاهه از تمام نرم افزارهای کاربردی مهم مجموعه دفتری مایکروسافت است که تقریباً در همه جا حضور دارد. هرجائی که یک ویژگی جدید را پیدا کنیم، به تشریح آن خواهیم پرداخت. ما همچنین راهنماهای گام به گامی را برای هریک از نرم افزارهای کاربردی کلیدی آفیس ارائه خواهیم نمود تا در زمینه تسلط بر ویژگیهای جدید به شما کمک کرده باشیم. اگر این راهنماهای گام به گام باعث تحریک اشتهای شما شدند، می توانید نسخه بتای Office 2010 را بطور رایگان از اینترنت بارگذاری نموده و خودتان به اکتشاف در این نرم افزار جدید بپردازید. نرم افزار بتا تا پایان اکتبر 2010 منقضی نخواهد شد و نزدیک به 9 ماه زمان، برای استفاده رایگان از نرم افزار را در اختیار شما می گذارد که نهایتاً وقتی در ماه ژوئن سال جاری بطور رسمی عرضه گردد، صدها دلار قیمت خواهد داشت.
مطمئن شوید پیش از نصب این نرم افزار از تمام این نرم افزار از تمام داده های خود کپی پشتیبان تهیه کرده اید، زیرا این یک نسخه بتا است و باید با احتیاط کامل با آن رفتار کنید.
علاوه بر راهنمای ارائه شده برای هر نرم افزار کاربردی، ما همچنین به بررسی ویژگیهائی خواهیم پرداخت که می توانند برای بنگاه های تجاری جذاب باشند و در عین حال به شما نشان می دهیم که از هریک از 6 نسخه Office 2010 چه انتظاری می توانید داشته باشید.

تغییرات بزرگ

یک موضوع قطعی در مورد اینترفیس ریبونی آفیس 2007 وجود دارد: شما عاشق آن شده اید و یا از آن نفرت دارید.
این اینترفیس مورد علاقه افرادی قرار گرفت که یک توده از ویژگی هائی که قبلاً پنهان بودند را کشف کردند، افرادی که می توانستند بلافاصله ظاهر یک سند را به لطف دسترس پذیری ابزارهای فرمت بندی، تنها با چند کلیک بطور خارق العاده ای تغییر دهند، افرادی که دوست نداشتند روز کاری خود را با سر و کله زدن برای یافتن ویژگیهای نسخه های قبلی آفیس تلف نمایند. از سوی دیگر، نوبت به کاربرانی می رسد که از این اینترفیس متنفر هستند. افرادی که از مایکروسافت، بخاطر گذاشتن سنگ بنای اینترفیس ریبونی بدگوئی کردند، زیرا تمام سفارشی سازی های هوشمندانه آنها در یک حرکت، کاملاً « نامربوط » شده بودند؛ افرادی که به ساختار منوی دسته بندی شده، به همان صورتی که تقریباً در تمام نرم افزارهای کاربردی ویندوز دیده می شود، عادت کرده بودند؛ افرادی که عملاً احساس می کردند اینترفیس نواری، فرامینی که این افراد، در اکثر موارد به آنها نیاز دارند را مخفی کرده است.
در حالیکه آفیس 2010 آرزوی گروه دوم را در زمینه بازگشت منوها برآورده نمی سازد، اما با یک امتیاز بسیار مهم همراه است: حالا شما می توانید ظاهر ریبون را تغییر دهید.

ریبون قابل سفارشی سازی

این یک شاهکار است، هرکسی از Excel, Word و یا سایر نرم افزارهای کاربردی مجموعه آفیس، به روش خاص خودش استفاده می کند. بعضی از کاربران، به ندرت بسیاری از فرامین را لمس می کنند، اما ممکن است با پیشرفته ترین توابع داخل برنامه ها، بطور عمیقی سر و کار داشته باشند. گروهی از توابع که نمی توانید آنها را بر روی برگه های اینترفیس ریبونی پیدا کنید، اما برای روش کار شما حیاتی هستند.
حالا شما می توانید برگه های خودتان را ایجاد کرده و هر چیزی که مایل هستید را در آنها قرار دهید. اگر کار اصلی شما در Excel این است که به آنالیز داده ها بپردازید، یک برگه آنالیز داده ها را ایجاد کنید که PivotTables و توابع مشابه در آن پیش روی شما قرار گرفته باشند. احتمالاً می خواهید از یک برگه در منزل و از برگه دیگری در محل کار خود استفاده کنید. همانطور که در راهنمای گام به گام ما خواهید دید، ایجاد چنین برگه هائی تنها چند لحظه طول خواهد کشید. ممکن است شما چند ماکرو را ضبط کرده باشید و بخواهید آنها را بجای استفاده از میان برها بر روی یک ریبون قرار دهید، خوب حالا این قابلیت در اختیارتان قرار گرفته است.

نمای Backstage

دومین قابلیتی که بسیاری از کاربران به آن علاقه پیدا خواهند کرد، نمای Backstage است. این یک صفحه اختصاصی است که با کلیک بر روی منوی فایل در گوشه بالا و سمت چپ پنجره برنامه( که جایگزین آیکن آفیس در نسخه 2007 شده است) می توانید به آن دسترسی پیدا کنید و تمام خصوصیات مرتبط با فایل و نرم افزار کاربردی را در مقابل محتوای آن نمایش می دهد. بنابراین، مواردی نظیر چاپ، متادیتا، فهرستی از فایل هائی که اخیراً باز شده اند، گزینه های اشتراک گذاری و نظایر آنها در این صفحه دیده می شوند.تمام این گزینه ها ارتقاء یافته اند تا استفاده از آنها آسانتر گردد.
برای مثال، چاپ را در نظر بگیرید. در گذشته وقتی شما ترکیب کلیدهای Ctrl+P را فشار می دادید، مستقیماً به جعبه محاوره ای چاپگر خود با گزینه های محدودی( یک فهرست Dropdown برای انتخاب چاپگر مورد نظر، تعداد صفحات و اینکه کدام صفحات باید چاپ شوند) هدایت می شدید. حالا شما به یک نمای Backstage هدایت خواهید شد که با یک پیش نمایش چاپ تکمیل می گردد. بطور عجیبی، این قابلیت در OneNote ارائه نمی شود، اما مایکروسافت در دفاع از خود به ما گفت که چاپ در نرم افزار کاربردی OneNote چندان رایج نیست.
این موضوع واقعاً خجالت آور است زیرا نمای Backstage یک ویژگی فوق العاده به حساب می آید. این ویژگی نه تنها از چاپ صفحات گسترده Excel در حالت Portrait بجای Landscape توسط شما جلوگیری می کند، بلکه به معنای آن است که می توانید به سرعت اندازه حاشیه های سند خود را تنظیم کنید تا تعداد صفحات چاپ شده را در حداقل ممکن نگهدارید. شما همچنین می توانید ببینید یک پیام eMail که در حال چاپ آن هستید بر روی دو صفحه قرار خواهد گرفت، در حالیکه شما تنها چند خط ابتدائی آن را می خواهید.
اکنون دسترسی به فایلی که هفته گذشته( نه دیروز ) از آن استفاده کرده اید نیز بسیار آسانتر شده است. دیگر می توانید حدود ده مورد « Recent Document» که همه ما به آنها عادت کرده ایم را فراموش کنید، زیرا حالا وقتی بر روی گزینه Recent کلیک کنید، 20 مورد را مشاهده خواهید نمود. شما در عین حال می توانید محل این اسناد را در یک نگاه مشاهده کنید که بافت ارزشمندی را به نام فایلها می دهد.
موضوعات بسیار بیشتری وجود دارند که می توانیم درباره نمای Backstage به صحبت درباره آنها بپردازیم، ولی ما خودمان را با اشاره به این نکته که با کلیک بر روی گزینه Share چه چیزی را بدست خواهید آورد، دلداری می دهیم. اشتراک گذاری یک قابلیت کلیدی در آفیس 2010 به حساب می آید، چه از طریق Web Apps کاملاً جدید با سرویس رایگان SkyDrive و چه از طریق یک چیدمان تجاری براساس SharePoint. بخش عمده ای از کارهای صورت گرفته در این بخش، در زیر پوسته ظاهری آن انجام شده اند اما یک گزینه برای ذخیره سازی سند در SkyDrive با فشار یک کلید در نرم افزار Word، یک نشانه ظاهری کاملاً آشکار آن به حساب می آید. پس از اینکه حساب کاربری خود را براساس IDهای Windows Live راه اندازی کردید، انجام اینکار به آسانی ارسال یک سند از طریق eMail خواهد بود. در عین حال بسیار خوشایند است که گزینه ای را برای ذخیره سازی با فرمت PDF را بطور توکار مشاهده می کنیم، بدون آنکه به یک بارگذاری جداگانه برای این منظور نیاز باشد.
تنها مشکل ما با نمای Backstage این بود که کل فضای کاری را اشغال می نماید. ما تعداد دفعاتی که پنجره Word را در جستجو برای یافتن سندی که مشغول کار بر روی آن بوده ایم« Minimize» کرده ایم را به یاد نمی آوریم. تازه پس از انجام اینکار متوجه شده ایم که سند موردنظر پشت نمای Backstage پنهان شده بوده است.

ظاهر و رفتار

بطور کلی می توان گفت که آیکنهای جدید یک نوسازی مثبت از نمونه های قبلی به حساب می آیند و بلافاصله قابل شناسائی هستند. با اینحال درباره الگوی رنگی برنامه ها کمتر متقاعد شدیم. شما می توانید الگوی مورد نظر خود را بین آبی، سیاه و نقره ای انتخاب کنید. در عین حال، ما بر این باور هستیم که اکثر مردم الگوی آبی را انتخاب خواهند کرد، زیرا مطمئناً مزاحمت کمتری را برای چشمها به همراه دارد. برای تغییر الگوی رنگی اینترفیس، می توانید به نمای Backstage رفته و بر روی گزینه Options کلیک نمائید، حالا در صفحه General یک منوی dropdown را در کنار عنوان «Color Scheme» خواهید دید.

روش متحد

روش ثابت و نامتناقض مایکروسافت در مورد اینترفیس کاربری، همان جائی است که همه چیز هوشمندانه تر می شود. این وضعیت با معرفی آشکار اینترفیس ریبونی در Outlook و OneNote آغاز می گردد که هر دو نرم افزار کاربردی مذکور در نسخه های 2007 خود به سیستم منوی معمولی مقید شده بودند. این موضوع باعث می شود که آموزش مجدد پرسنل و حتی اعضای خانواده تان بسیار آسانتر باشد: به محض آنکه درک ساختار ابتدائی اینترفیس ریبونی آغاز شود، بسیاری از مردم به کشف جنبه هائی از عملکردهای آفیس می پردازند که تاکنون هرگز چیزی درباره آنها نمی دانسته اند. با لزوم استفاده از یک اینترفیس واحد در تمام نرم افزارهای کاربردی آفیس، یادگیری آن بسیار ساده تر خواهد شد.
آفیس 2010 در عین حال شاهد معرفی یک نسخه کاملاً جدید از این مجموعه است: Office 2010 Starter. ما انتظار داریم که این نسخه از تابستان به بعد بر روی اکثر قریب به اتفاق کامپیوترهای جدیدی که روانه بازار می شوند، نصب گردد و البته دلیل خوبی برای این پیش بینی خود داریم. البته این یک واقعیت است که بخشی از جمعیت Computing بخاطر محدودیت های نسخه مذکور ناامید خواهند شد زیرا شما تنها Word و Excel را بدست خواهید آورد، گزینه ها، تنها به 4 برگه در هر دو نرم افزار کاربردی محدود شده اند و یک صفحه همیشه حاضر با پهنای 200 پیکسل در سمت راست صفحه قرار گرفته است که آگهی های تبلیغاتی متغیری را برای نسخه های قابل خریداری آفیس نمایش داده و در عین حال لینکهای سریعی به توصیه های Getting Started را در اختیار کاربر می گذارد. با اینحال، ما پیش بینی می کنیم که کاربران در هنگام مواجه شدن با اینترفیس آراسته Word 2010 و گزینه های جایگزین سنگین تر و رایگان دیگر، مطمئناً Office Starter را انتخاب خواهند نمود.

این اینترفیس حتی به Web Apps که قبلاً برای آزمایش قابل دسترسی بوده است نیز گسترش یافته. به این ترتیب، مایکروسافت تا حدودی بر یکی از مشکلاتی که آفیس 2007 با آن مواجه بود، غلبه نموده است: برای مثال، نوع فایل پیش فرض در نرم افزار Word بصورت DOCX تنظیم شده است که بدون وجود یک Plugin برای آفیس 2003 و اسلاف آن قابل خواندن نخواهد بود. در عین حال، مدتی طول کشید تا OpenOffice و Google Docs از فایلهای DOCX ذخیره شده در Word 2007 و همکاران آن پشتیبانی نمایند. فایلهای آفیس 2010 کاملاً با آفیس 2007 و Google Docs سازگار هستند که باعث می شود به اشتراک گذاشتن آنها بسیار آسانتر باشد. در عین حال، خبر خوب این است که اگر شما فایلهای خود را بر روی SkyDrive ذخیره کنید، هیچیک از فرمت بندی های خود را از دست نخواهید داد.
باید به این نکته اشاره کنیم که شما حتی می توانید فایلهای خود را برای نرم افزارهای کاربردی Mobile Office آتی ذخیره نمائید که برای تلفنهای هوشمند مبتنی بر ویندوز ارائه خواهند شد. همانند Web Apps، شما در این مجموعه به هیچوجه به سطح گزینه های ویرایشی ارائه شده توسط نسخه های کامل Excel و Word و سایر نرم افزارهای کاربردی آفیس نزدیک نخواهید شد، اما در عین حال می توانید باز هم فرمت بندی خود را در اینجا حفظ کنید. بنابراین اگر در هر زمانی با چنین نیازی مواجه شوید، می توانید یک صفحه گسترده Excel را با خیال آسوده بر روی تلفن موبایل خود ویرایش نمائید.
این شیوه متحد، یک مزیت منحصر بفرد در مقایسه با سایر رقبا را در اختیار آفیس 2010 قرار می دهد: هیچیک از محصولات Google و یا Apple قادر به رقابت با آن نخواهند بود. در حالیکه ما هنوز فکر می کنیم مایکروسافت با عدم ارائه گزینه اسناد برگه گذاری شده( tabbed) در نرم افزارهای کاربردی خود به همان صورتی که می توانید با برگه های متفاوت در مرورگرهای اینترنتی کار کنید یک مزیت عالی را از دست داده است، اما باید بپذیریم آفیس 2010 یک مجموعه بسیار هماهنگ از محصولات به حساب می آید که برای هر دو گروه کاربران خانگی و تجاری جذابیت خواهد داشت.

راهنمای سفارشی سازی ریبون

1- ما در این مثال تصمیم داریم یک برگه را برای بچه ها راه اندازی کنیم، زیرا به هر حال آفیس برای افراد بزرگسال طراحی شده است. اولین گام این است که بر روی ریبون، کلیک راست نموده و سپس گزینه « Customize the Ribbon...» را انتخاب کنید. در صفحه ای که ظاهر می شود، شما می توانید تمام برگه های از پیش تعریف شده را در سمت راست مشاهده کنید که با آنچه توسط مایکروسافت، « Groups » نامیده می شود، تکمیل شده است ( برای مثال، فرامین متنوع در بالای Font بر روی برگه Home نرم افزار کاربردی Word).
2- ایجاد یک برگه جدید و تغییر نام آن با استفاده از کلیدهائی که در قسمت پائین و سمت راست جعبه محاوره ای قرار گرفته اند، بسیار آسان خواهد بود. با اینحال، یافتن فرمان دقیقی که به دنبال آن هستید کمی پیچیده تر به نظر می رسد. تنها در Word بیش از 1700 فرمان وجود دارد، بنابراین شاید متوجه شوید که استفاده از گروه های از پیش تعریف شده ای که در فهرست Tool Tabs قرار گرفته اند( و با استفاده از منوی Choose commands from می توانید به آن دسترسی پیدا کنید)، بسیار ساده تر خواهد بود.

3- شما می توانید ریبون جدید ما با نام « برای بچه ها» را در شکل [6] مشاهده کنید. ما یک ترکیب ساده از ابزارهائی که فکر می کنیم بچه ها به آنها نیاز خواهند داشت را به همراه ویژگی جدید WordArt به این ریبون اضافه نموده ایم. حتی این امکان وجود دارد که با استفاده از فلش رو به بالا در جعبه محاوره ای Customize Ribbon، ریبون خود را به اولین برگه ای که آنها خواهند دید، تبدیل کنید.

Outlook

Outlook به اردک زشت مجموعه آفیس 2007 تبدیل شده بود، تنها نرم افزار کاربردی مهمی که اینترفیس ریبونی جدید را ارائه نمی کرد زیرا طراحان مایکروسافت به اندازه کافی برای پیاده سازی اینترفیس ریبونی در آن فرصت نداشتند. اما این بار اینترفیس ریبونی بطور کامل در Outlook پیاده سازی گردیده و در عین حال ویژگیهای جدیدی که به آن اضافه شده اند از هر نرم افزار کاربردی دیگری در مجموعه آفیس بیشتر است، هر چند که همه آنها منعکس کننده یک موفقیت نیستند.

eMail

مایکروسافت قول داده بود که مشکل قدیمی اضافه بار اطلاعاتی را در Outlook 2010 برطرف نموده و به ما کمک کند تا زمان کمتری را برای جستجو در inboxهای به هم ریخته و آشفته صرف نمائیم. با قضاوت بر اساس نسخه بتا، می توان گفت که مایکروسافت تنها تا حدودی در این زمینه موفق بوده است.
مهمترین جنبه در میان تغییراتی که به صرفه جوئی در زمان کمک می کنند، ویژگی جدید Ignore Conversation است. این ویژگی، یک موهبت برای تمام کاربرانی است که در شرکتهائی کار می کنند که در آنها eMailهای « Round-Robin» بصورت بخشی از فرهنگ درآمده اند.Ignore Conversation به شما اجازه می دهد که یک پیام و تمام پاسخهای بعدی به آن eMail را مستقیماً به فولدر Deleted Items بفرستید. بنابراین اگر با یک eMail درباره پروژه ای مواجه شدید که دیگر با آن درگیر نیستید و یا به مسابقه فوتبال آخر هفته ای که همکاران شما مشغول برنامه ریزی برای آن هستند علاقه ای ندارید، می توانید به سادگی از این گفتگو خارج شوید.

یک ویژگی مرتبط، یعنی نمای Conversation، درست در انتهای دیگر مقیاس کارآئی قرار دارد. این نما تلاش می کند تا پیامهای مربوطه به یک سوژه واحد را با روشی مشابه به Google Gmail در یک رشته گروه بندی نماید. بنابراین، از نظر تئوری شما می توانید بر روی فلش کنار یک پیام کلیک کرده و یک منوی dropdown را مشاهده نمائید که تمام پیامهای مرتبط با آن را نمایش می دهد( البته در تئوری).
در عمل، این ویژگی فعلاً بیشتر به یک آشفتگی مطلق شباهت دارد. Outlook از خط Subject برای تعیین این موضوع که آیا پیامها یک گفتگوی واحد را تشکیل می دهند یا خیر، استفاده می کند. همین موضوع باعث می شود که گفتگوهای مختلف در مورد یک سوژه واحد در یک توده بسیار بزرگ بسته بندی شوند.
خبر بدتر به زمانی مربوط می شود که فرستنده پیام، به کلی از استفاده از خط Subject خودداری کرده باشد( اتفاقی که بطور غافلگیر کننده ای رایج است). تمام پیامهائی که فاقد سوژه هستند( صرفنظر از موضوع واقعی آنها) بعنوان بخشی از یک گفتگوی واحد در نظر گرفته خواهند شد. این وضعیت باعث می شود که انبوهی از پیامهای تصادفی بدون هیچ دلیلی در یک رشته سردرگم کننده قرار بگیرند. نمای Conversation به حدی برای آزمایش کنندگان بتای ما آزاردهنده بود که در طول چند روز اول استفاده از آفیس 2010، آن را غیرفعال کردند. مایکروسافت اگر نمی خواهد میلیونها نفر از کاربرانش همین کار را انجام دهند، باید پیش از عرضه کامل این ویژگی بهسازیهای قابل ملاحظه ای را بر روی آن اعمال نماید.
خوشبختانه ویژگی های جدید دیگری در این نرم افزار وجود دارند تا کمی از دلخوری کاربران بخاطر نمای Conversation بکاهند. Quick-Stepها، ماکروهائی برای وظایف متداول کاربران نظیر Forward نمودن پیامهای eMail به مدیر و همکارانتان یا حذف یک eMail پس از آنکه پاسخی را برای آن ارسال کردید، هستند. راه اندازی Quick-Stepهای جدید، مستلزم دنبال کردن یک ویزارد ساده است و ما می توانیم پیش بینی کنیم که این قابلیت به یکی از قهرمانان ستودنی Outlook 2010 تبدیل خواهد شد.

Outlook جدید، در عین حال کمی باهوش تر از اسلاف خود می باشد. اگر تلاش کنید به پیامی پاسخ دهید که با یک پاسخ دیگر از شخصی بر روی فهرست To/CC جایگزین شده است، Outlook به شما هشدار خواهد داد که « در حال پاسخ دادن به آخرین پیام در این گفتگو نیستید » و در عین حال لینکی به آخرین پیامها را در اختیارتان قرار می دهد. به همین ترتیب، اگر تلاش کنید یک eMail را برای یکی از همکاران خود بفرستید که ویژگی Out of Office Replies خود را فعال کرده است، Outlook به شما اطلاع خواهد داد، هرچند که این ویژگی به کاربران Exchange 2010 محدود شده است.
حالا که درباره افزایش هوش eMail صحبت کردیم، بد نیست بدانید که مایکروسافت تلاش کرده است تا با People Pane جدید خود بخشی از محبوبیت Xoboni را بدست آورد. People Pane بصورت یک منوی dropdown از بخش پائینی هر پیام eMail قابل دسترسی می باشد. این منو تمام پیامهای اخیر، ضمیمه ها و قرار ملاقاتهای آتی شما با نویسنده eMail مورد نظر را نمایش داده و وعده می دهد که در آینده داده هائی نظیر به روزرسانی های وضعیت در شبکه های اجتماعی را نیز در برخواهد گرفت. با اینحال برای آنکه بتوانید حداکثر بهره برداری را از این ویژگی بدست آورید، به SharePoint Server 2010 نیاز خواهید داشت.
در نهایت، Outlook می تواند پیامهائی با ظاهر بسیار پیشرفته تر را ایجاد کند که البته برای کاربران طرفدار « متن ساده » مزیتی نخواهند داشت، اما مطمئناً می توانند پیامهای تجاری را جذابتر نمایند. برای مثال، در هنگام ارسال یک پیام eMail جدید، بر روی برگه Insert کلیک نمائید تا بتوانید یک تصویر را در داخل پیام خود قرار دهید. سپس، می توانید ویرایشهای نسبتاً پیشرفته ای( نظیر تصحیح رنگ، چرخشهای 3 بعدی و اضافه کردن حاشیه ها) را در بخشهای مختلف آن انجام دهید. البته تصاویر تنها گزینه موجود در منوی Insert به حساب نمی آیند: گرافیک هایSmartArt، نمودارهای Excel و شکل ها نیز همگی برای این منظور در دسترش شما قرار خواهند داشت.برگه Insert در عین حال، شامل یک ویژگی Screenshot جدید است که به شما امکان می دهد یک تصویر لحظه ای از هر پنجره باز ویندوز را بدون هیچ دردسری در پیام eMail خود قرار دهید. این قابلیت می تواند یک ویژگی بسیار ارزشمند برای طراحان وب، برنامه نویسان نرم افزاری و یا هر فرد دیگری که برای عیب یابی یک PC از طریق eMail تلاش می کند، باشد.

تقویم

Calendar نیز با چند ویژگی ظریف جدید همراه شده است که زندگی را برای کاربرانی که در داخل شرکت خود از Outlook استفاده می کنند، آسانتر خواهد نمود. Outlook حالا یک پیش نمایش کوچک از تقویم شما را با درخواستهای ملاقات ارائه می کند که مشاهده اسلاتهای مجاور قرارهای ملاقات و اداره برخوردهای احتمالی در برنامه های زمانبندی شده را آسانتر می نماید. کلیدهائی که به شما اجازه می دهند یک زمان جدید را برای یک قرار ملاقات پذیرفته، رد کرده و یا پیشنهاد دهید، اکنون به منوهای dropdown اضافه شده اند که گزینه ای برای ارسال و یا عدم ارسال یک پاسخ را فراهم می کنند و جایگزین جعبه محاوره ای خسته کننده ای که قبلاً ظاهر می شد، گردیده اند.
افرادی که در سازمانهائی با تقویمهای اشتراکی کار می کنند نیز احتمالاً به Schedule View جدید علاقه مند خواهند شد که تقویم شما را در کنار تقویمهای همکارانتان نمایش داده و به یک مدیر امکان می دهد تا ببیند که تیمش در آن روز مشغول انجام چه کاری می باشد. اگر خانواده شما از گروه عجیبی است که تقویمهای خود را با استفاده از سرویسهای Live بصورت آنلاین به اشتراک می گذارند، می توانید تقویمهای آنها را نیز به همین ترتیب مشاهده کنید، با استفاده از گزینه هائی برای انتخاب یا عدم انتخاب هر تقویم.
بعلاوه، سرانجام مایکروسافت به این نتیجه رسیده است که قرار ملاقاتهای تمام ساعات روز شما عملاً دارای اهمیت می باشند و تصمیم گرفته تا آنها را در نوار To-Do که در کنار eMail شما قرار می گیرد، فهرست نماید.

راهنمای راه اندازی تقویمهای مشترک در Schedule View

1-Schedule View یک ویژگی جدید در بخش Calendar نرم افزار کاربردی Outlook 2010 است که مثلاً برای مدیرانی که می خواهند اقدامات تیم خود را دنبال کنند و یا تیمهای فروشی که نیاز دارند بر قرار ملاقاتهای یکدیگر نظارت داشته باشند، بسیار ایده آل خواهد بود. برای باز کردن نمای Schedule ، بر روی Calendar کلیک نموده و سپس Schedule View را از برگه View انتخاب نمائید.
2- نام اعضای تیم خود را در جعبه Add a Calendar در گوشه پائین و سمت چپ صفحه تایپ کنید. حتی اگر به تقویم فرد مورد نظر خود دسترسی کامل نداشته باشید، باید بتوانید زمانهای آزاد و یا اشغال شده تیم خود را مشاهده نمائید. برای درخواست اشتراک گذاری تقویمها بصورت کامل( که جزئیات قرار ملاقاتها را نمایش خواهد داد)، بر روی آیکن کوچک تقویم در جعبه مربوط به نام آنها کلیک نمائید.

3- اگر نشانگر ماوس را بر روی نام افراد در تقویم خود حرکت دهید، گزینه هائی را برای ارسال eMail به شخص موردنظر و همچنین ارسال یک پیام فوری یا برقراری تماس تلفنی با آنها در صورتیکه سازمان شما از چنین ویژگیهائی پشتیبانی می کند، در اختیارتان قرار خواهد گرفت. جعبه Pop-up در عین حال مشخص خواهد کرد که قرار ملاقات بعدی فرد مورد نظر شما چه زمانی خواهد بود.

تماسها و وظایف

بخش Contacts در مقایسه با آفیس 2007 تقریباً هیچ تغییری و تنها ضمیمه قابل ذکر در اینجا، Suggested Contacts است. اگر یک پیام eMail متناظر با شخصی را داشته باشید که از قبل در فولدر Contacts شما قرار ندارد، Outlook بطور خودکار یک کارت تماس را برای او ایجاد و سپس نام و آدرس eMail وی را در فیلدهای مربوطه درج می کند. اگر این ویژگی می توانست شماره تلفنها و آدرسها را نیز مثلاً از امضای eMail مورد نظر استنتاج نماید بسیار بهتر بود، اما به هر حال یک ویژگی کوچک به حساب می آید که در وقت شما صرفه جوئی خواهد کرد. Tasks صرفنظر از اینکه از اینترفیس ریبونی بهره می گیرد، هیچ چیز جدیدی را ارائه نمی کند که بتوان به آن اشاره نمود.

<      1   2   3   4   5   >>   >