سیستم عامل در حال حاضر عمده رایانه‌هایی که مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد رایانه‌های شخصی بوده و سیستم عامل مورد استفاده در این رایانه‌ها (تقریبا بدون استثنا) سیستم عامل ویندوز است. استفاده گسترده از این سیستم مشکلاتی را به همراه دارد که عمده‌ترین آنها عبارت است از: منبع این سیستم عامل در اختیار ما نیست و حفرههای امنیتی در آن وجود دارد. از این رو، بدون آن که کاربران بدانند، ممکن است این حفرههای امنیتی برایشان مشکل ایجاد کند و اطلاعات آنها در معرض نفوذ خرابکاران قرار گیرد. در ایران قانونی که حمایت کننده نرمافزارهای خارجی باشد وجود ندارد و این نرم‌افزارها به طور رایگان تکثیر می‌شوند و همه از آن استفاده می‌کنند، اگر ایران بخواهد به سازمان تجارت جهانی (WTO) بپیوندد، قطعا ادامه این روش امکان پذیر نیست و کشور مجبور خواهد شد برای استفاده از نرمافزارهای خارجی، بهای آن را بپردازد. به این دلایل و دلایل فرعی دیگر، تصمیم گرفته شد برای روزی که با شرایطی متفاوت نسبت به امروز روبه رو خواهیم بود، یک سیستم عامل ملی تدوین شود. سیستمی که این مشکلات را نداشته باشد یا آنها را به حداقل برساند. بر اساس تجاربی که در دنیا وجود دارد و همچنین تجارب کشورهایی که کم و بیش با چنین مسائلی مواجه بودند، چنین سیستم عاملی باید بر اساس سیستم عامل‌هایی که منبع آنها باز است، ساخته شود. تهیه یک سیستم عامل ملی توسط خود ایران امکان پذیر نیست. به دلیل این که کار بسیار فنی و پیچیده‌ای را می‌طلبد. اما سیستم عاملی وجود دارد که منبع آن در اختیار همگان است و به صورت مداوم توسط علاقه‌مندان به این حرفه و حوزه بهبود پیدا می‌کند و ابزارها و امکانات جدیدی برای آن فراهم میشود. از بین سیستم عامل‌های منبع باز، سیستم عامل لینوکس مناسب‌تر از همه تشخیص داده شد. کشورهایی مانند آلمان، چین و بعضی از کشورهای آمریکای جنوبی هم این سیستم را انتخاب کرده‌اند. مزایایی سیستم یاد شده این است که اولا، منبع آن باز است، بنابراین جزئیاتش در اختیار کسانی که بخواهند روی آن کار کنند، قرار دارد. ثانیا، ایمنی این سیستم بسیار بالاست. البته بعضی معتقدند امنیت بالای این سیستم به دلیل آن است که هنوز مورد توجه خرابکاران قرار نگرفته و اگر سیستم مزبور مانند ویندوز کاربرد فراوانی داشته باشد، بدون شک توجه نفوذگران را سوی خود جلب می‌کند و از حفرههای ناامن آن هم سواستفاده خواهد شد. اما در حال حاضر این وضعیت وجود ندارد و سیستم لینوکس نسبت به ویندوز امنیت بسیار بالاتری دارد. فعالیت‌های مطالعاتی و اجرایی سیستم عامل ملی از چه زمانی آغاز شده و تاکنون چه مراحلی را طی کرده است؟ بر اساس مقدمات مذکور. مطالعاتی در سال 1380 آغاز شد تا ابعاد مسئله را بشکافد که اگر ما بخواهیم چنین کاری را انجام دهیم، حد و حدود آن چیست؟ بر اساس مطالعات، تعریف مسئله تقریبا روشن شد. بعد از مشخص شدن حدود مسئله، پروژه وارد مرحله اجرایی شد. در کنار دبیرخانه لازم بود یک سیستم مدیریت فنی هم وجود داشته باشد. برای این منظور، با مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیشرفته شریف ( وابسته به دانشگاه صنعتی شریف) قراردادی منعقد شد تا مسائل فنی و هدایت پروژه را به لحاظ استانداردهای فنی دنبال کنند و یک کمیته راهبردی هم از افراد متخصص تشکیل شد تا هدایت کلان پروژه را بر عهده بگیرد. بنابراین در اینجا دو دسته مسئله مطرح میشود: یکی مسائل مربوط به اینکه مجموع فعالیت چیست و پروژه چه مراحلی را پی می‌گیرد و دوم، مسائل مربوط به بعد فنی پروژه. البته یادآوری این نکته ضروری است، بعد از معین شدن حدود مسئله، یک طرح کلان استخراج و در این طرح کلان مشخص شد کدام فعالیت پیش نیاز کدام فعالیت دیگر است؟ هر فعالیت چقدر طول می‌کشد؟ نتایج یک فعالیت در کدام فعالیت مورد استفاده قرار می‌گیرد؟ و... این طرح کلان در کمیته راهبردی بررسی و تصویب شده است و انجام پروژه بر اساس طرح کلان پیش خواهد رفت. در این پروژه، زیر پروژه‌هایی هم تعریف شدند و روش این است که زیر پروژه‌ها به شرکت‌ها و گروه‌های متفاوتی سپرده شوند تا آنها را انجام دهند. پس از انجام و آزمون این فعالیت یکپارچه سازی آنها توسط همان مرکز مسئول بعدفنی کار ( مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات پیرشفته شریف) انجام می‌گیرد. علاوه بر این، برای آنکه سیستم عامل یاد شده جا بیفتد و کاربران از آن استقبال کنند، نیازمند انجام فعالیت‌های فرهنگ سازی هستیم. برنامه ریزی مربوط به فرهنگ سازی هم توسط مرکزی که نام بردم انجام خواهد شد، مانند برگزاری سمینارها و ... برای کاربران و شرکت‌های انفورماتیکی یا پیش‌بینی دروس دانشگاهی برای دانشجویان تا آنان ترغیب شوند پروژه‌هایشان را در این ارتباط بگذرانند به طوری که پس از فارغ التحصیلی با این سیستم آشنا و پشتوانه خوبی برای آن در جامعه باشند.
