روش ذخیره سازی و رمزگذاری بر روی CD

شما می توانید بالاتر از 99 تراک داشته باشید. زیرا عدد تراک به صورت یک عدد دو رقمی اعشاری که با “01 ” آغاز می شود ذخیره می گردد و تجاوز از آن هم امکان پذیرنیست.
ماکزیمم تعداد فایل ها بستگی به فایل سیستمی دارد که شما استفاده می کنید. در ISO-9660 شما محدودیت تعداد فایل نخواهید داشت. در عمل DOS و ویندوز با دیسک به عنوان یک فایل سیستم FAT16 رفتار خواهند کرد، بنابراین تعداد فایل ها به حدود 65000 فایل محدود می شود.

1- آیا SCMS مانع از کپی گرفتن می شود؟
 SCMS همان Serial Copy Management System است. هدف این است که به مشتریان اجازه داده شود تا بتوانند یکی کپی از روی اصل بگیرند، اما نه یک کپی از روی کپی دیگر. رسانه های ضبط آنالوگ همچون کاست های صوتی و نوار ویدئویی VHS ، با هر کپی تنزل کیفیتی پیدا می کنند. رسانه های دیجیتالی نیز تا حدودی از این خسارت نسلی رنج می برند، بنابراین صنعت ضبط ویژگی را می افزاید که دارای تاثیر شبکه ای این چنینی باشد.
در صورتی که از تجهیزات صوتی در حد مصرف کننده استفاده می کنید،SCMS شما را تحت تاثیر قرار خواهد داد. تجهیزات و recorder های حرفه ای که به کامپیوتر شما وصل هستند، محدود نمی شوند. سیستم با رمزگذاری کار می کنید، بدون توجه به اینکه آیا موارد محافظت می شوند یا نه اینکه آیا دیسک مورد نظر دیسک اصلی است یا خیر. رمزگذاری تنها با یک بیت خاموش و یا روشن و یا اینکه با متناوب ساختن هر 5 قاب صورت می گیرد. مقدار به صورت زیر کنترل می شود:
• مواد محافظت نشده: اجازه کپی گرفتن وجود دارد. داده های نوشته شده نیز بدون محافظت شدن علامت گذاری می شوند.
• مواد محافظت شده،دیسک اصلی: اجازه کپی گرفتن وجود دارد. داده های نوشته شده به عنوان یک کپی شناخته می شوند.
• مواد محافظت شده ،دو نسخه ای: اجازه کپی گرفتن وجود ندارد.
سخت افزارهای ” SCMS Stripper ” ابتدا در ارتباط با بسته DAT استفاده می شد که بیت های SCMS را از یک ارتباط SPDIF بیرون می آورد. می توان با تبدیل صوت به فرمت آنالوگ یا خارج کردن آن از این فرمت،آن را پاک کرد ولی باز هم کیفیت کاهش خواهد یافت. اگر از یک CD recorder صوتی مصرف کننده استفاده می کنید، SCMS مانع از این می شود که از کپی های مواد محافظت شده کپی تهیه کنید. ولی مانع از آن نمی شود که از دیسک اصلی که خریداری نموده اید و یا از دیسک های محافظت نشده،یک کپی بگیرید.

2- آیا عدد سریال روی دیسک توسط recorder ثبت می شود؟
 به طور معمول،خیر. اما ظاهرا برخی CD recorder های صوتی جدیدتر یک عدد سریال را می نویسند.

3- چگونه Filename های طولانی را به روی یک دیسک بیاوریم؟
 روش های مختلفی برای این کار وجود دارد که اکثر آنها تنها با برخی سیستم عامل ها کار می کنند برای جزئیات بیشتر به سایت http://www.adaptec.com oolscompatibilitycdercfilename.html مراجعه کنید. آوردن نام فایلهایی با حروف ترکیب بزرگ و کوچک بر روی یک دیسک نیز مشکلی مشابه است. سوزاندن یک دیسک ISO-9660 با نام فایلهایی با حروف کوچک پیشنهاد نمی شود،زیرا برخی سیستم ها قادر به دستیابی به این فایل ها نیستند حتی اگر این فایل ها در Listing دایرکتوری آمده باشند. ”mkhybrid ” و نسخه های اخیر ”mkisofs ” به ترتیب قادرند CD هایی ایجاد کنید که هر دو پسوند Joliet و Rock Ridge را شامل می شوند.

1-3- ISO-9660
 Levell ISO-9660 نام هایی را تعریف می کند، که با قرارداد 3+8 رعایت کنند،نام هایی که کاربران MS-DOS سال هاست ازآن رنج می برند: 8 کاراکتر برای نام، یک نقطه، به همراه 3 کاراکتر برای نوع فایل که همگی با حروف بزرگ می آیند. تنها کاراکترهای مجاز Z تا A ،9 تا 0 ، ،.، و ،-، می باشند. یک عدد نسخه فایل نیز وجود دارد که با ،؛، از نام فایل جدا می گردد و معمولا هم نادیده گرفته می شود. فایل ها باید محدوده پیوسته ای از سکتورها را اشغال کنند. این موجب می شود تا فایل با یک بلاک آغازین و یک شماره مشخص گردد . ماکزیمم عمق دایرکتوری 8 است.
 ISO-9660 2Level موجب انعطاف پذیری بیشتری در نام فایل ها می شود، اما در برخی سیستم ها قابل استفاده نیست،بخصوص MS-DOS .
Level 3 ISO-9660 فایل های ناپیوسته را مجاز می داند و در صورتی که فایل در بسته های چندگانه با نرم افزار Packet writing نوشته شده باشد، مفید واقع می شود. برخی برنامه های ایجاد CD به شما اجازه می دهند تا انتخاب کنید که CD شما چقدر مطابق با استاندارد ISO-9660 باشد. برای مثال Easy-CD-Pro95 می تواند نام فایل هایی که مطابق با ISO-9660 هستند محدود کند یا مجموعه کامل نام فایل های معتبر MS-DOS را بپذیرد. مجموع مشخصات ISO-9660 لازم می داند که تمام فایل ها در ابتدا با دایرکتوری به ترتیب حروف الفبا نمایش داده شوند، بدون توجه به اینکه چگونه در CD-ROM ضبط شده اند. شما نمی توانید فایل ها را بر روی دیسک مرتب کنید، زیرا ISO-9660 reader آنها را قبل از نمایش مرتب می کند.

2-3 – Rock Ridge
 پسوندهای Rock Ridge در ISO-9660 ، روشی را برای نام فایل های ترکیبی طولانی همچون UNIX و پیوندهای سمبلیک تعریف می کنند تا پشتیبانی شوند. از آنجایی که این هنوز یک فایل سیستم ISO-9660 است، فایل ها می توانند توسط ماشین هایی که از Rock Ridge پشتیبانی نمی کنند نیز خوانده شوند، آنها فقط فرم طولانی نام ها را نمی بینند. سیستم های UNIX و Rock Ridge پشتیبانی می کنند. Windows,DOS و Mac تاکنون از ان پشتیبانی نمی کردند. کپی های استاندارد Rock Ridge و System Use Sharing Protocol را می توان در سایت ftp:ftp.ymi.compub ockridge یافت.
 
3-3- HFS
 HFS همان Hierarchical File System است که توسط مکینتاش بکار می رود. HFS بجای فایل سیستم ISO-9660 بکار می رود و دیسک را در سیستم هایی که از HFS پشتیبانی نمی کنند، قابل استفاده می سازد.
هم اکنون، سیستم هایی که می توانند CD-ROM های HFS را بخوانند از این قرارند: مکینتاش،Amiga کامپیوترهای شخصی که Linux یا OS2 را اجرا می کنند، Apple llgs و ماشین های SGL که Irix را اجرا می کنند . مولفان بسته های نرم افزاری مکینتاش و ویندوز اجازه می دهند تا ایجاد CD های هیبرید به همراه هر دو فایل سیستم ISO-9660 و HFS باشند. Apple برخی از پسوندهای ISO-9660 را تعریف کرده است که به فایل های مکینتاش اجازه می دهند تا با انواع فایلها و Creator ها در CD-ROM های ISO-9660 وجود داشته باشند.

4-3- Joliet
 مایکروسافت استاندارد خود را با نام joliet ایجاد کرده است. Joliet هم اکنون از جانب ویندوز 95 و ویندوز NT پشتیبانی می شود. زمانی که از ویندوز 95 بر روی یک CD-R پشتیبان تهیه می کنید، این استاندارد مفید واقع می شود. چرا که دیسک هنوز به صورت ISO-960 قابل خواندن است اما نام فایلهای طولانی را تحت ویندوز 95 نشان می دهد. حدود نام فایلهای 64,JOLIET کاراکتر است.
مجموعه مشخصات را می توانید در سایت: http://www.ms4music.comdevldvjoliet.html بیابید. نسخه های اخیر Linux از پشتیبانی Joliet برخوردارند. نسخه های قدیمی تر به patch نیاز دارند،
برای اطلاع از جزییات بیشتر به سایت زیر مراجعه کنید:
http://www-plateau.cs.berkeley.edupeoplechaffeejoliet.html
 برای Patch کردن پشتیبانی Joliet در OS2 به سایت زیر بروید:
http://service.software.ibm.comos2ddpakhtmlmiscellbos2warpupdatedcindex.html
 برخی درایوهای Creative CD-ROM با CD-ROM هایی که دارای نام فایلهای Jolit هستند مشکل دارند. بنابراین ممکن است شما به یک کپی روز شده Sbided95.exe نیاز داشته باشید که در سایت http://www.ctlsg.creaf.comwwwnew echftpftp-cd.html موجود است.

5-3- Romeo
 نرم افزار Easy-CD Pro متعلق به Adaptec ، اجازه می دهد دیسک ها در فرمت Romeo ایجاد شوند. این مسئله به واقع هرگز درک نشد.

6-3- ISOIEC 13346, ISOIEC 13490
 اینها استانداردهای جدید هستند که می خواهند جایگزین ISO-9660 شوند. مجموعه مشخصات فایل سیستم UDF براساس ISOIEC است.

4- چگونه می توان دیسک CD-I را در یک کامپیوتر شخصی به کار برد؟
 پاسخ کوتاه اینکه: شما قادر به انجام این کار نیستید مگر انکه یک برد افزودنی CD-I داشته باشید، حتی اگر یک CD-reader سازگار با استانداردCD-I داشته باشید، هنوز در راه شما چند مانع وجود دارد. فایل سیستم بکار رفته ISO-9660 نیست، و Cdi-Player ها بر مبنای یک 680*0 CPU هستند و دارای سخت افزار خاصی برای ویدئو و audio می باشند.
پاسخ بلند اینکه: این بستگی به نوع دیسک و منظور شما از استفاده دارد. دیسک های Photo CD و Video CD ، دیسک های “ Bridge Formal ” CD-ROMXA هستند که در CD-I player ها همانند کامپیوترها و player های اختصاصی اجرا می شوند. اینها از سیستم فایل ISO-9660 استفاده می کنند و قابل خواندن با نرم افزار photo CD موجود و player های MPEG-1 می باشند.
دیسک های Digital Video از philips که قبل از ژوئن 1994 ساخته شده اند در فرمت CD-I هستند، نه فرمت Video CD . اگر درایو CD-ROM شما از خواندن های سکتور خام 2352 بیتی پشتیبانی می کند، این امکان وجود دارد تا تراک ها را از یک دیسک با فرمت Green Book بیرون بکشید و داده های صوتی یا MPEG ویدئو را استخراج نمایید. VCD Power Player از CyberLink ( http://www.cyberlink.com.tw ) می تواند فیلم های CD-I را مستقیما خارج از یک دیسک Green Book اجرا نماید.

5- چگونه می توان عناوین دیسک و تراک را از یک CD صوتی استخراج کرد؟
 CD های معمولی Red Book شامل این اطلاعات نیستند. CD Player های صوتی نرم افزاری نظیر آنهایی که توسط Adaptec یا مایکروسافت عرضه شده، شما را ملزم می سازد تا این اطلاعات را تایپ کنید که بعد این اطلاعات در یک بانک اطلاعاتی روی درایو سخت شما ذخیره می شود. این دیسک ها از طریق محاسبه امضایی که بر مبنای افست های تراک و دیگر فیلدهاست شناخته می شوند. http://www.cddb.com به عنوان بانک اطلاعاتی اینترنتی اطلاعات CD عمل می کند.
فرمت های جدیدتر همچون CD Extra ، لازم می دانند که این اطلاعات به CD اضافه گردد. برخی CD Player های جدید با عنوان ”CD-Text Ready ”‌تبلیغ می شوند. این CD Player ها از داده های CD-Text Ready ” تبلیغ می شوند. این CD Player ها از داده های CD-Text که در کانال های زیرکد P-W نهفته شده اند برای نشان دادن داده های عنوان دیسک و تراک استفاده می کنند.

6- چگونه می توان بیش از 74 دقیقه Audio یا MB 650 از داده ها را Writ کرد؟
 CD-R ها یک تراک مارپیچ از پیش فرم یافته دارند و آدرس های سکتور در رسانه های CD-R ، hard-coded شده اند، بنابراین هیچگونه انعطاف پذیری وجود ندارد. هر دیسک یک مقدار از پیش تعیین شده از داده ها را نگاه می دارد.
اکثر دیسک ها کمی بیشتر از 74 دقیقه را نگاه می دارند. این مقدار بستگی به مارک دیسک ، نوع دیسک و شاید حتی recorder مورد استفاده دارد. در برخی موقعیت ها می توانید از ظرفیت ذکر شده دیسک تجاوز کنید. از آنجایی که CD ها در یک مارپیچ Write می شوند،مقدرا داده هایی که می توانید به دیسک بدهید به این بستگی دارد که این شیارها چقدر نزدیک بهم در فضا جای گرفته اند. یک CD صوتی استاندارد RedBook یا CD-ROM Yellow Book طوری طراحی شده که حداکثر 74 دقیقه از داده ها را Write می کند. با استفاده از patch تنگ تر تراک روی شیار مارپیچ در glassmaster ،سازندگان می توانند داده های بیشتری را روی دیسک قرار دهند. از نظر تئوری این کار می تواند استفاده از این دیسک ها را برای برخی CD reader ها دشوارتر سازد. CD-R 80 دقیقه ای نیز وجود دارد، اما دارای قیمت بالایی هستند و ممکن است در تمام سیستم ها کار نکنند. برخی منابع می گویند که طولانی ترین CD-R ممکن به دلیل روش رمزگذاری آخرین زمان آغاز Lead-out ، 79 دقیقه و 59 ثانیه با طول بلاک 74 می باشد، اما برخی recorder ها ممکن است حتی مقادیر بزرگتری را بپذیرند.
امتحان کردن، ساده ترین روش برای جای دادن اطلاعات بیشتر بر روی CD نیست. در مورد CD های صوتی شما می توانید یک یا دو تراک را که خیلی مورد توجه شما نیستند،حذف کنید. در مورد CD داده ها ممکن است بتوانید برخی تصاویر و یا داده های تکراری را حذف نمایید.
با استفاده از عملکرد”Speed ” از Sound Forge یا Cool Edit می توان سرعت استخراج فایل های WAV را تا 3 % بالا برد. احتمالا نتیجه این کار بهتر است و عمل Write کردن در 77 دقیقه صورت می گیرد. اگر دارای یک ضبط mono هستید، می توانید با ضبط کردن نصف صدا روی تراک چپ و نصف دیگر روی تراک راست، طول CD را دو برابر کنید. صدا به صورت دو فایل mono ضبط خواهد شد و سپس در یک فایل استریو مجزا با یک ویراستار صدا شبیه Cool Edit ادغام می شود (با 96 Cool Edite : اولین تک فایل را Load کنید. از ”Convert Semple Type ” برای تبدیل به Stereo استفاده نمایید. تراک راست و DeleteSeletion را انتخاب نمایید و از Mix paste برای Load کردن تراک راست از دومین فایل استفاده کنید یا فقط دومین کپی از Cool Edit را با تراک دیگر اجرا نمایید و از فرمان های Copy و Paste استفاده کنید.) شخصی که CD را اجرا می کند نیاز دارد تا برای انتخاب تراک چپ یا راست از یک “ توازن” استفاده نماید. مسئله ای که در رابطه با این روش وجود دارد اینست که مارکرهای تراک برای هر دو تراک بکار می روند، بنابراین ایجاد دستیابی تصادفی به بخش های خاص نیاز به مهارت دارد.

7- آیا CD-R 80 دقیقه ای کارایی خوبی دارند؟
 در کل اینکه آنها خوب کار می کنند. گزارشات حاصله از افرادی که از CD-ROM های 80 دقیقه ای استفاده کرده اند، نشان می دهد که سازگاری آن با درایوهای مختلف CD-ROM بسیار خوب است. به هر حال گفته های زیر را که از جانب نمایندگی TDK است بخاطر بسپارید:
“ CD-R80 یک محصول خاص است که توسط TDK تولید شده تا نیازهای برنامه کاربردی تولیدکنندگان نرم افزار و استودیوهای موسیقی را بر آورده سازد. برای رسیدن به 80 دقیقه زمان ضبط آن، Pitch تراک و میزان تغییر سرعت اسکن کردن باید به حداقل برسد، تا حاشیه خطا بین درایو و رسانه کاهش یابد. این به معنی سازگاری محدود بین برخی CD-Recorder ها و CD-ROM Recorder هاست. اگر قصد استفاده از این مدت زمان ضبط را دارید، لطفا با سازنده سخت افزار خود این موضوع را کنترل نمایید. استفاده از CD-R80 ، خطری است که از جانب خود فرو پذیرفته می شود و هیچ ضمانتی از جانب TDK وجود ندارد.” اینکه استفاده از دیسک های 80 دقیقه ای بهتر است یا ” Overburn ” کردن، این موضوعی است که بحث های بسیاری را برانگیخته است. هر دوی اینها در درایوهای مختلف CD-ROM مشکلاتی را به همراه دارند و تمام recorder ها قادر به اجرای یکی و یا دیگری نیستند. اگر از درایو سخت خود پشتیبان تهیه می کنید یا داده های با ارزش را Write می نمایید. از هیچیک از انها اتفاده نکنید. به سراغ همان CD-R 74 دقیقه ای بروید و تا‌ آنجایی که مجاز هستید ضبط کنید.

8- چگونه می توان ظرفیت دیسک را افزایش داد (Overburn کردن) ؟
 ظرفیت یک دیسک طوری برآورده می شود که فضای کافی برای نگاه داشتن حداقل 74 دقیقه از داده های صوتی Red Book و 90 ثانیه خاموشی دیجیتالی را داشته باشد. این منطقه خاموشی “Lead-out ” نام دارد و به گونه ای افزوده می شود که یک CD Player می فهمد که به انتهای دیسک رسیده است بخصوص زمانی که به سرعت جلو می رود. وقتی که یک برنامه ضبط،ظرفیت دقیق دیسک را به شما می گوید، این شامل منطقه ای که برای Lead-out رزرو شده نمی شود. با نصب درست و البته پذیرفتن خرابی های Write کردن می توانید داده هایی را در این منطقه رزرو شده و احتمالا در چند بلوک پس از انتهای ان قرار دهید. این اغلب به “ Overburn ” کردن یک دیسک باز می گردد. برخی مارک ها به اندازه 78 دقیقه از داده ها را نگاه می دارند، اما این اندازه از نوعی دیگر متفاوت است.
البته شما به یک recorder درست و یک نرم افزار مناسب نیز نیازمندید. TeacCD-R55S ،Plextor PX-R412C ، Yamaha 4xx4xxx و MemorexDysan CRW-1622 برای Write کردن موفق دیسک های صوتی بسیار طولانی بکار برده می شوند.
به نظر نمی رسد دستگاه های اخیر HP,Philips و Ricoh تمایلی به انجام این کار داشته باشند. در مورد Panasonic هم مطمئن نیستم. بازبینی میان افزار ممکن است حائز اهمیت باشد. Recorder ای که قادر به انجام این نوع Write کردن نیست، صفحه راهنما را رد می کند. برای Write کردن چنین دیسکی،لازم است از برنامه ای استفاده نمایید که ظرفیت مجاز دیسک را کنترل نمی نماید. Easy CD Creator ، برای جلوگیری از اشتباه شما اجازه نمی دهد تا بیش از آنچه که مجاز هستید، Write کنید. CDRWIN به شما هشدار می دهد که Write کردن ممکن است با شکست مواجه شود، اما به هر حال به شما اجازه می دهد تا به کار ادامه دهید. Nero ( Expert Features ) مزیتی دارد به نام ” enable oversize ” که اجازه Write کردن طولانی تر را می دهد. مجموعه بزرگی از تراک های صوتی را جمع آوری می کند و Write کردن را آغاز می نماید. بتدریج recorder سعی می کند پس از انتهای دیسک را Write کند و فرآیند Write کردن با شکست مواجه خواهد شد. حال دیسک را نشان می دهد، اجرا نمایید. زمانی که موسیقی پایان می یابد، زمان را یادداشت کنید. این ظرفیت مطلق دیسک است. اکثر و یا تمام CD Player زمان کامل دیسک را زمانی که ابتدا دیسک را در آنها قرار می دهید، نشان می دهند، این مقدار مشخص می کند که شما چقدر مجاز به Write کردن هستید، نه اینکه در واقع چقدر Write شده است. یک راه مطمئن برای تعیین ” ظرفیت فراتر” بدون Write کردن دیسک وجود دارد، اما منطقی است که بپذیریم که ظرفیت یک دیسک در یک جعبه 10 تایی، نماینده بقیه است. باید امکان Write کردن یک CD-ROM به همان روش Write کردن یک CD صوتی وجود داشته باشد، اما فضا باید به گونه ایی محاسبه شود که خرابی در Write کردن زمانی رخ دهد که Write-Lead-out شده باشند، در غیر این صورت، فایل هایی که باید بر روی دیسک باشند، به واقع وجود نخواهند داشت. ضبط کردن در مد DAO ممکن است برای اطمینان از اینکه Write-Lead-out شده است، مفید باشد. بدون فهرست مطالب، دیسک بلا استفاده است. به هر حال احتمال دارد که شما بتوانید دیسک را حتی بعد از خرابی در Write کردن، پایان دهید. بسته به دیسک و Player شما ممکن است دریافتن تراک هایی که نزدیک به پایان دیسک هستند، دچار مشکل شوید. همچنین CD Player شما وقتی که به انتهای دیسک می رسد، ممکن است رفتار عجیب و غریبی داشته باشد. آن بخش از سطح دیسک که پس از انتهای منطقه رزرو شده برای Lead out است احتمالا قابل اطمینان نیست. تلاش برای استفاده بیش از 90 ثانیه فراتر از ظرفیت دیسک می تواند مشکل ساز باشد.